سرمایه انسانی و گرایش به نوآوری در سازمان

محیط ناپایدار و در حال تغییر امروزی ، سازمان ها را ملزم می کند تا برای حفظ و بقاء خود از نیروی انسانی کارامد و متخصص استفاده کند تا بتوانند در مقابل تغییرات دوام بیاورند. واضح است که چنین محیطی با تغییرات سریع ، افراد باید برای مقابله با چالش های جدید قادر به انطباق خود با این تغییرات باشند که این امر، کارکنان سازمانی را ملزم می کند تا علاوه بر کسب دانش و مهارت های جدید، خلاق و نوآور باشند و خود را با تغییرات جدید منطبق نمایند. از این رو در محیط ناپایدار کنونی اهمیت توسعه و بهسازی منابع انسانی در جهت بهره وری بر کسی پوشیده نیست. هدف اصلی این تحقیق ارزیابی عملکرد و توسعه منابع انسانی و نوآوری در سازمان ها بوده که نقش حیاتی در هدایت افراد به سوی توسعه فعالیت های نوآورانه ایفا می کند. روش این تحقیق از لحاظ هدف، کاربردی و از جنبه روش شناسی، توصیفی تحلیلی محسوب می شود. داده های پژوهشی این مطالعه از طریق بررسی کتابخانه ای و اسنادی بدست آمده است . نتایج نهایی این تحقیق حاکی از آن است که عملکرد منابع انسانی و نوآوری سازمانی ، دو عامل مهم و ابزار اصلی سازمان ها برای نیل به اهداف سازمانی است .

کلیدواژه ها:

سرمایه انسانی ، نوآوری سازمانی ، خلاقیت