کاربرد بهینه سازی خطی در ساماندهی ترددشماری محورهای جاده ای کشور

آمار تردد وسایل نقلیه عبوری در جاده ها یکی از اساسی ترین داده ها در مهندسی راه و خمل و نقل محسوب می شود.این آمار به دو صورت دائمی با دستگاههای خودکار ثابت یا موقت با دستگاههای سیار یا بصورت بصری در مقاطع مورد نظر جمع آوری می شود.تعیین محل دقیق ترددشماری انتخاب روش تعیین بازه های زمانی شمارش و دوره های تکرار آن مهمترین سوالاتی هستند که باید در یک برنامه ترددشماری پاسخ داده شوند.بدین منظور در این مطالعه برای امکان برنامه ریزی ترددشماری ابتدا شبکه راهها به کمانهایی با تردد نسبتا یکنواخت تقسیم می شود.در گام بعدی یک مدل بهینه سازی خطی ارائه می شود.که محل ترددشماری روش انجام آن و دوره های تکرار لازم را با در نظر گرفتن اولویت کمانها تعیین می کند.ورودی این مدل متوسط سالانه حجم تردد روزانه و انحراف معیار تغییرات ماهیانه تردد است.محدودیتهای مدل براساس الزامات اجرایی ترددشماری و سناریوهای برنامه ریزان تعیین می شود.همچنین در این مطالعه یک روش مبتنی بر خوشه یابی برای ضرایب تبدیل کمانها ارائه می شود.این ضرایب برای برآورد آمار تردد سالانه در کمان های تردد شماری موقت مورد استفاده قرار می گیرد.در نهایت مدل پیشنهادی در استان قزوین اجرا شده و نتایج آن نشاندهنده توانایی مدل در ارائه برنامه بهینه ترددشماری همزمان با لحاظ کردن محدودیت های احتمالی اجرایی و مدیریتی است.

کلیدواژه ها:

ترددشماری ، بهینه سازی خطی ، ضریب تبدیل ، کمان بندی