تحلیل جرم انگاری سلب حضانت

یکی از اقشار جامعه که به لحاظ شرایط خاص روانی و عاطفی ممکن است در معرض بزه دیدگی قرار بگیرد، افراد تحت حضانت می باشند. در ماده 1173 قانون مدنی امکان سلب حضانت از دارنده آن پیش بینی شده است. پژوهش حاضر که به روش توصیفی انجام گرفته، ضمن بررسی موانع اجرای حق حضانت در حقوق ایران، با تحلیل عوامل فردی و اجتماعی موثر بر بزه دیدگی شخص تحت حضانت و همچنین شخص قیم نسبت به شخص تحت حضانت، به بررسی جرم انگاری سلب حضانت می پردازد.یافته های پژوهش حاکی از آن است که عوامل فردی همچون (سن، تحصیلات، وضعیت اشتغال و درآمد) و عوامل اجتماعی همچون(تعداد افراد خانواده، وضعیت خانوادگی و محیط مسکونی) بر بزه دیدگی شخص تحت حضانت تاثیر دارد و همچنین عوامل فردی همچون (بی اعتقادی، سن و تحصیلات قیم) و اجتماعی همچون (تقلید، عدم حضور قیم در خانواده، تبعیض در خانه و انحراف قیم) بر بزهکاری شخص قیم نسبت به شخص تحت حضانت تاثیر دارد. بنابراین نتیجه می گیریم که سلب حضانت می تواند عامل موثری در جرم-خیزی شخص تحت حضانت باشد. لذا پیشنهاد می گردد برای کاستن از سلب دایم حضانت به عنوان شدیدترین مجازات، اقدامات موقت همچون حق ملاقات و سلب موقت نیز به عنوان ضمانت اجرای وظایف حضانت پیش بینی شود.

کلیدواژه ها:

حضانت ، سلب حضانت ، بزه دیدگی ، قیم ، عوامل فردی و اجتماعی