بررسی میزان تاثیر مولفه های سازنده حس مکان در روستا (نمونه موردی: روستای قلات شیراز)

فقدان حس مکان و انعطاف پذیری یکی از بارزترین مشکلات در فضاهای شهری و روستایی است که ناشی از عدمحس تعلق به فضا است. در برخی از مناطق روستایی کمبود حس مکان سبب عدم دلبستگی، عدم پایداری و خالیشدن سکنه در آن مناطق و در نهایت راهی شدن افراد جهت مهاجرت به شهرها گردیده است. در حالیکه با برنامهریزی و استفاده از پتانسیل های مثبت و ایجاد محیطی مطلوب و خلاق می توان نه تنها از مهاجرت جلوگیری کردبلکه در ایجاد جاذبه های مختلف اعم از جاذبه های توریستی و سکونتی کوشید. در این پژوهش به بررسی مولفه هایحس مکان در روستای قلات شیراز پرداخته شده است.تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی است، شیوه ای که در این پژوهش مورد استفاده قرار گرفته است تلفیقی از روشهای تحلیل متون، اکتشافی و تفسیری است. در پژوهش حاضر به منظور گرد آوری اطلاعات از ابزار پرسشنامه استفادهشد که با نرم افزار SPSS مورد تحلیل قرار گرفته است. به منظور بررسی پایایی نتایج، آزمون آلفای کرونباخ موردبررسی قرار گرفت. در بخش نهایی از میان 5 مولفه کالبدی، ادراکی، اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی، عواملادراکی- شناختی (شخصی) دارای بالاترین میانگین رتبه و در رده نخست قرار می گیرد و پس از آن به ترتیب شاخص های عوامل زیست محیطی، عوامل اقتصادی، عوامل کالبدی (فیزیکی) و عوامل اجتماعی (مفهومی) قرار گرفته اند.

کلیدواژه ها:

مسکن روستایی ، حس مکان ، مولفه های حس مکان ، قلات