شناسایی راهکارها جهت افزایش حضور بانوان در بخش های مدیریتی

شناسایی راهکارها جهت افزایش حضور بانوان در بخش های مدیریتی- اکرم حسین پور – کارشناس ارشد مدیریت و برنامه ریزی آموزشی فعالیت های مربوط به حقوق زنان در پی دستیابی به رویکردهای متوازن ،مبتنی بر تعالی انسان و کاهش نابرابری جنسیتی در مفاهیم و شاخص های توسعه جوامع شکل می گیردکه امروز به عنوان یک چهارچوب مفهومی ست و در توسعه پایدار توجه دولت ها را به خود جلب کرده است . (مولاوردی ، 1395)در لغت نامه دهخدا مدیربه معنای (اداره کننده و گرداننده است) مدیر در خانه به معنای اداره کردن یا بهینه کردن امور منزل در تمامی سطوح و نیازمند آموزش های نظری و علمی است. مدیریت خانه برای اکثر زنان وبرخی از مردان در سرتاسر دنیا کاری تمام وفت است که اگر به صورت جدی مورد توجه قرار بگیرد می تواند زندگی آسوده تر و مرفه تر ی را برای خانواده فراهم آورد . برخی معانی چالش، جدال، تلاش و یورش می باشند که آنها را نه به صورت تطابقی، بلکه به شکل التزامی یا تضمنی در کاربرد چالش می توان ملاحظه کرد.علل عدم دستیابی زنان به پست های مدیریتی در بین کارکنان و مدیران چند سازمان به انجام رسیده نشان می دهد که اگر چه مدیران و کارکنان مورد پرسش و کارایی و قابلیت زنان در عرصه های مدیریتی و پست های بالای سازمانی واقفنداگر چه همه مدیران مورد پرسش بر این باور بودند که زنان شایستگی لازم برای تصدی پست های بالای سازمانی را دارند اما بیش از 80 درصد آنان مدیریت را کاری مردانه می دانند و بیش از 50درصد معتقدند که مردان در کارهای مدیریتی موفق تر از زنانند و خلاقیت بیشتری از خود نشان می دهندمجموع نتایج این پژوهش نشان داد. اگر چه بسیاری از تصمیم گیران و افراد جامعه به قابلیت و توان زنان جامعه در عرصه مدیریتی واقفند اما به دلیل حاکم بودن نگرش جنسیتی در سازمان ها و ادارات مورد مطالعه، حتی در شرایط تخصصی برابر، برتری از آن مردان است به عنوان مهمترین عوامل عدم به کارگیری زنان در پست مدیریتی برشمرده شده است.( میرزایی ،1381) به رغم پیشرفتهای محسوسی که در زمینه تحصیلات و مشارکت های اجتماعی زنان در کشور حاصل شده است و با توجه به در صد منتخبان زن در مجلس در سال های پس از انقلاب اسلامی نسبت به پیش از انقلاب، نشان می دهد تمایل زنان به تصمیم گیری های کشوری افزایش یافته است ولی زنان هنوز نتوانسته اند سهم شایسته ای از پست های مدیریتی را به خود اختصاص دهند. به عبارت دیگر، آیین نامه های ادارات و نهادهای دولتی و غیر دولتی و یا حداقل برداشت های نادرست از آن هریک به نوعی مانع احقاق حقوق زنان در جامعه می شوند .لذاامید است با ارایه راهکارهای بومی سازگار و متناسب با شرایط خاص جامعه، راهکارهای عملی واقع بینانه و کاربردی با عنایت به واقعیت جامعه ،ضرورت بازنگری در توزیع نیروی کار زنان در سایر مشاغل و بخش ها با استعانت از تغییر رویکرد فردی زنان و تغییر نگاه برنامه ریزان، شاهد آن باشیم که مدیریت و مشارکت زنان در همگنی با وضع اقتصادی، اجتماعی و سیاسی یک فرایند جدید را برای مشارکت آنان در توسعه پایدار و متوازن کشور رقم بزند. تعداد14 پیشنهاد نیز ذکر شده است اصلاح ساختار اداری و مدیریتی به صورت جامع، تقویت شرایط فرهنگی و اجتماعی، بازنگری در ساختار اداری و قوانین و مقررات کار ،شناسایی و تعریف شاخص های عملیاتی جهت بهبود و ارتقای مشارکت زنان در مناصب مدیریتی و تصمیم گیری کشور و...و در پایان نیز منابع آمده است

کلیدواژه ها:

مدیریت ، زنان ، چالش