بررسی رویکرد همساز با اقلیم گرم و خشک در طراحی فضاهای آموزشی (نمونه موردی : دانشکده هنر و معماری در شهر کرمان)

آنچه که امروز ما از آن به عنوان معماری یاد می کنیم در حقیقت یا وامدار گذشته خودمان است و یا از آن سوی مرزها بر ما وارد گشته است . نیاز به آموزش معماری برای کسانی که می خواهند به چهار چوب این فن و هنر متعهد باشند امری است ضروری تا آگاهانه و از روی اختیار به تشریح و تعدیل آنچه که بر آنها وارد می شود بپردازند. ضرورت تحقیق و تمرکز بر این پروژه ، پرورش استعدادها وافزایش خلاقیت دانشجویان در محیط هایی میسر باشد که در ساخت بنای آنها به اصول اساسی معماری همساز با اقلیم منطقه ، پایداری زیست محیطی و عدم اتلاف انرژی توجه شده باشد. در سالهای اخیر، علیرغم تحقیقات جامعی که در مورد اقلیم و چگونگی طراحی مراکز آموزشی و پایداری انرژی در سایر شهرها صورت پذیرفته ، استان کرمان هنوز صورت نپذیرفته و همین امر نیاز به تحقیق و پژوهش در این مورد و تاثیرات اقلیمی در معماری ساختمان های آموزشی (دانشکده هنر و معماری)را بیش از پیش آشکار ساخته است. با توجه به مصرف بی رویه انرژی در ساختمان های آموزشی ، لذا هدف اصلی استفاده بهینه از انرژی های طبیعی و تجدید پذیر به منظور به حداقل رساندن استفاده از منابع تجدید ناپذیر در طراحی ساختمان های آموزشی ودر نهایت تبیین راهکارهای استفاده از عناصر و پتانسیل های اقلیمی منطقه می باشد

کلیدواژه ها:

مراکز آموزشی و دانشگاهی ، معماری و هنر ، اقلیم منطقه ای ، شرایط آسایش