بررسی کارایی مدل همبستگی شرطی پویا در تخمین همبستگی در بورس اوراق بهادار تهران

از آن جایی که فضاهای مالی به شدت چندبعدی و پیچیده است، پیش بینی همبستگی، یکی از عوامل اساسی در برنامه ریزی های مالی به شمار می آید. در این شرایط، مدلی معتبر خواهد بود که قابلیت تنظیم شدن با انواع ریسک های جدید را داشته و در عین حال نسبت به شوک های تصادفی بی تفاوت باشد مدل همبستگی شرطی پویا می تواند در این شرایط همچنان با کیفیت قابل قبولی خود را با این تغییرات تنظیم نماید. با توجه به توضیحات فوق، ضروری به نظر می رسد که نوسانات چندمتغیره که ناشی از تغییرات همبستگی میان اجزای تشکیل دهنده سبد دارایی ها می باشد، مورد بررسی قرار گیرد. به همین منظور، در این پژوهش تغییر پذیری همبستگی میان دارایی های مورد مطالعه در طول زمان مورد مطالعه قرار گرفته است. برای این منظور با استفاده از داده های مربوط به سال های 1391 تا 1394 مربوط به بورس تهران، همبستگی میان شاخص های دارویی، بانک ها و موسسات مالی، فلزات اساسی و مواد و محصولات شیمیایی با استفاده از گارچ مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهند که همبستگی میان دارایی های مورد بررسی در طول زمان متغیر است و استفاده از مدل همبستگی شرطی پویا مناسب تر از مدل همبستگی شرطی ثابت تشخیص داده شده است، این مدل هم برای شرایطی استفاده می گردد که همبستگی در طول زمان تغییر کند. همچنین مشخص گردید که مدل همبستگی شرطی پویا عملکرد مناسب تری از همبستگی شرطی ثابت و همبستگی غیرشرطی در تخمین همبستگی میان دارایی ها (شاخص های شیمیایی، دارویی، بانکی و فلزات اساسی) دارد.

کلیدواژه ها:

گارچ ، همبستگی شرطی پویا ، شاخص های شیمیایی ، دارویی ، بانکی و فلزات اساسی