ملاک ناصب انگاری، احکام و آثار مترتب بر نصب در فقه امامیه

در ادبیات فقهی فقیهان امامیه در زمینه ملاک ناصبی، پنج قول مطرح شده است. این اقوال عبارتست از 1. تقدیم غیر علی بر علی (ع) 2. دشمنی ورزیدن با شیعیان علی (ع) 3. مطلق دشمنی با اهل بیت (ع) 4. اظهار دشمنی با اهل بیت (ع) 5. تدین به دشمنی با اهل بیت (ع). با امعان نظر در ادله مورد استناد در این نوشتار در می یابیم که ملاک ناصب انگاری هر انسان، اظهار دشمنی با اهل بیت (ع) و تدین به آن است. اگرچه از منظر مشهور فقیهان، بر نواصب احکام فراوانی چون کفر، نجاست و... مترتب می گردد اما با وجود احتمال اراده کفر آنان در مقابل ایمان در روایات، نمی توان آنان را کافر اصطلاحی (کفر در مقابل اسلام) تلقی کرد و همچنین مراد از نجاست ناصبی، خباثت باطنی است.

کلیدواژه ها:

فقه امامیه ، ناصبی ، اظهار دشمنی با اهل بیت (ع) ، تدین به دشمنی با اهل بیت (ع) ، کفر ، نجاست