ارزیابی پتانسیل آللوپاتیک عصاره اسطوخودوس (.L officinalis Lavandula )

تاثیر مقادیر مختلف عصاره اسطوخودوس شامل صفر (شاهد)، 4 ،20 ،40 ،100 ،200 ،300 و 400 قسمت در میلیون عصاره (پیپی ام) بر روی جوانهزنی بذور علفهای هرز تاج خروس ریشه قرمز، سلمه تره، سوروف، خرفه و قیاق و گیاه زراعی ذرت به صورت 6 آزمایش جداگانه در قالب طرح کاملا تصادفی مورد ارزیابی قرار گرفت. غلظت کومارین موجود در عصاره معادل 245 پیپیام عصاره تهیه شده بود. با وجود تفاوتهای بین گیاهان مورد مطالعه، نتایج نشان دهنده سمیت بالای عصاره اسطوخودوس برای گیاهان بود. تمامی مولفههای جوانهزنی به طور معنیداری در تمامی گیاهان تحت تاثیر قرار گرفت. به طور کلی، افزایش غلظت عصاره اسطوخودوس موجب افزایش اثرات دگرآسیبی آن شد و باعث شد که درصد جوانهزنی، سرعت جوانهزنی، طول ریشهچه و ساقهچه و وزن خشک گیاهچه کاسته شود. غلظتهای پایین کاربرد عصاره موجبات بروز اثرات تحریک کنندگی بر جوانهزنی بذر خرفه، سوروف، قیاق و ذرت شد. خرفه حساسیت نسبی بالاتری به عصاره اسطوخودوس از خود نشان داد. در حالیکه ذرت تحمل نسبی بالاتری به عصاره اسطوخودوس از خود نشان داد.

کلیدواژه ها:

ذرت ، علفهای هرز ، کومارین