مقایسه روشهای مختلف درونیابی برای بررسی هدایت الکتریکی آب زیرزمینی، و تغییرات مکانی و زمانی آن در دشت اسفراین

پهنه بندی پارامترهای کیفی آب زیرزمینی، یکی از اولین گامها در مدیریت منابع آب است. در این مطالعه پارامتر EC اندازه گیری شده ازنمونه آب زیرزمینی بدست آمده از 24 چاه عمیق در زمان های مختلف، در محدوده ی دشت اسفراین، در استان خراسان شمالی موردبررسی قرار گرفت تا پس از مقایسه ی روشهای مختلف درونیابی، برای هدایتالکریکی آب زیرزمینی، تغیییرات مکانی و زمانی این پارامتررا در دشت اسفراین، براساس بهترین روش درونیابی بررسی شود. برای انتخاب بهترین روش درونیابی، از نسخه های مختلف روشهای RBF, IDW استفاده شد. لازم به ذکر است در روش IDW دو پارامتر توان و همسایگی بهینه گردید. برای استفاده از روش Krigneg باید داده ها نرمال باشند و در صورت غیرنرمال بودن باید با تبدیل مناسب نرمال گردد. آزمون کلموگروف-اسمیرنوف برای نشان داد؛ داده های مربوط به پارامتر هدایتالکریکی در سالهای 1390 و 1394 نرمال بودند. لذا برای استفاده از روش Kriging، نیاز به نرمالسازی نبود. در نهایت، عملکرد این روشها با استفاده از صحتسنجی مورد ارزیابی قرار گرفت. از R2 و RMSE برای انتخاب بهترینروش استفاده شد. سپس از این روش، برای ارزیابی توزیع مکانی پارامتر هدایت الکریکی آبزیرزمینی دشت اسفراین در زمان های مختلف،استفاده گردید. نتایج نشان داد در سالهای 1390 و 1394 بیشترین غلظت هدایتالکریکی مربوط به نقاطی در مرکز و جنوب دشت بودکه در جهت شرقی و غربی کاهش یافت. بررسی تغییرات زمانی هدایتالکریکی نشان داد که غلظت پارامتر هدایتالکریکی طی سال1390 تا 1394 در مجموع، کاهش یافته که بیشترین کاهش، مربوط به ناحیه ای در قسمت مرکزی دشت و کمترین کاهش، مربوط بهقسمت های شرقی دشت می باشد.

کلیدواژه ها:

روشهای درونیابی Kriging ، دشت اسفراین ، وزن دهی معکوس فاصله تابع پایه شعاعی