انواع تعاملات اجتماعی در ساختمانهای بلند مرتبه مسکونی

رشد فزاینده جمعیت شهری و افزایش قیمت زمین علی الخصوص در شهرهای بزرگ منجر به ساخت روز افزون بناهای بلند مرتبه مسکونی و تراکم بالای مجتمع های مسکونی شده که با عدم توجه لازم به فعالیتها و مکانهای اجتماعی همراه بوده است. عدم توجه کافی به فعالیتهای اجتماعی میان ساکنان و طراحی مکانهای مرتبط با این فعالیتها در فضاهای عمومی ساختمانهای بلند مرتبه مسکونی باعث کاهش تعامل اجتماعی میان ساکنان و به طبع آن کاهش سلامتی افراد وکاهش شاخص سرمایه اجتماعی شده است. نظریه های مختلف جامعه شناسی و روانشناسی محیطی نشان می دهند که طراحی هدفمند این مکانها یکی از عوامل موثر در ترغیب افراد برای برقراری تعامل اجتماعی با یکدیگر می باشد و این امر در صورتی محقق می گردد که طراحان این مکانها، انواع تعاملات اجتماعی را هم از لحاظ نحوه شکل گیری مکانی و هم از لحاظ نحوه برقراری تعامل بشناسند. این تحقیق به کشف و ارزیابی مطالب مرتبط با انواع تعاملات اجتماعی در مکانها به روش اسنادی با استفاده نظام مند از داده های اسنادی پرداخته است. نتایج این پژوهش کیفی نشان می دهد که تعاملات اجتماعی می توانند به دو شکل برنامه ریزی شده و غیر برنامه ریزی شده و به دو نحوه کلامی و غیر کلامی که هر کدام چند زیرشاخه دارند در مکانهای مختلف بین افراد بوجود آیند. یافته های این پژوهش علاوه بر ایجاد یک زیربنای مطالعاتی برای تحقیقات میدانی، می توانند عاملی تاثیر گذار در نگرش برنامه ریزان و طراحان در ایجاد و نحوه طراحی مکانهای متنوع تعامل اجتماعی در ساختمانهای بلند مرتبه مسکونی باشند

کلیدواژه ها:

تعامل اجتماعی ، ساختمان بلندمرتبه مسکونی ، تنوع طراحی مکانی ، برنامه ریزی محیطی ، سرمایه اجتماعی