ارزیابی میزان استخراج بیواتانول از ضایعات طالبی (رقم مگسی نیشابوری) توسط دستگاه استخراج بیواتانول

افزایش روز افزون نیاز بشر به انرژی باعث ایجاد نگرانی هایی در خصوص کاهش منابع انرژی شده است. به همین دلیل انرژی های تجدیدپذیر اهمیت و جایگاه ویژه ای پیدا کرده است. استفاده از بیواتانول به عنوان یک منبع تجدیدپذیر به منظور مخلوط کردن با دیگر سوخت ها در موتورهای احتراق داخلی نظر بسیاری از محققان را به خود جلب کرده است. لذا در این تحقیق جهت پی بردن به اهداف مذکور دستگاه استخراج بیواتانول از ضایعات قندی و نشاسته ای بر اساس استانداردهای موجود مورد طراحی و ساخت قرار گرفت. سپس جهت ارزیابی دستگاه، ضایعات طالبی رقم مگسی نیشابوری مد نظر قرار گرفت. بدین منظور ابتدا با توجه به ظرفیت 15 کیلوگرمی فرمانتور با نسبت استاندارد (4 به 1) شامل 12 کیلوگرم شربت قندی طالبی پالایش شده و 3 کیلوگرم آب که در مجموع شامل 15 کیلوگرم سوبسترا با بریکس 20 شد و به همراه 75 گرم مخمر ساکارومایسس سرویزیه که در شرایط استاندارد کشت شده بود (به نسبت 5 گرم مخمر به ازای هر کیلوگرم سوبسترا) به درون فرمانتور منتقل گردید. آزمایش ها در مدت زمان 35 ساعت و با 3 تکرار و در 3 دور مختلف همزن فرمانتور، که در هر 5 ساعت یک نمونه گیری صورت می پذیرفت، انجام شد. دمای تخمیر در Cо30 و دمای تقطیر در Cо5/78 که دمای استاندارد نقطه ی جوش بیواتانول می باشد، تنظیم شد. نتایج نشان داد، که حدود 47 گرم بیواتانول از هر کیلوگرم شربت طالبی بدست آمده و در مقایسه با نتایج سایر محققین مشخص شد که ضایعات طالبی به دلیل دارا بودن درصد بالای قند یکی از گزینه های مناسب برای تولید بیواتانول می-باشد. همچنین با توجه به میزان الکل تولید شده و به منظور بهینه سازی در مصرف انرژی مشاهده گردید که بهترین دور برای همزن فرمانتور دستگاه، دور rpm120 می باشد.

کلیدواژه ها:

بیواتانول ، طالبی ، فرمانتور ، ساکارومایسس سرویزیه ، تخمیر