بررسی آب الکترولیز شده به عنوان گندزدای جدید برای کاربرد در صنایع غذایی
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 890
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
MDCONF01_247
تاریخ نمایه سازی: 11 مرداد 1396
چکیده مقاله:
یکی از ترکیبات جدیدی که اخیرا به عنوان یک ماده ضد میکروب معرفی شده است آب الکترولیز شده اکسید شده یا Electrolyzed Oxidized Waterمی باشد. این آب با عبور محلول آب نمک از الکترودهای کاتد و آند ساخته حاصل می شود. معمولا این دو الکترود با استفاده از غشاء های نفوذ پذیر در برابر برخی یون ها (جهت ارتباط یونی و انجام عمل الکترولیز) از یکدیگر جدا می شوند. در آند گازهای C12, 02 و اسید هیپوکلروس تولید می شود و محتوی محلول تولید شده از الکترولیز دارای پتانسیل ردوکس 700 + تا 800 + میلی ولت با pHبرابر 4 می باشد که سبب می شود این محلول قابلیت اکسید کنندگی بالایی را دارا باشد. در فرایند ضد میکروبی،این محلول می تواند سبب تخریب دیواره سلولی شده و اختلالاتی را در فرایند متابولیک سلول ایجاد کند. هرچند که EOW یک اسید قوی می باشد اما بر خلاف اسید هیدروکلریدریک و اسید سولفوریک خاصیت خورندگی برای پوست، موکوس و یا ترکیبات آلی ندارد. EOW به عنوان یک محلول با قابلیت ضد میکروبی وحداقل اثرات سمی و زیست محیطی شناخته شده که به طور عمده در صنایع غذایی و دیگر صنایع قابلیت کاربرددارد. با بررسی مقالات مختلف در خصوص گندزداهای جدید این نتیجه حاصل شده که تمرکز تحقیقات جدید براستفاده از نانوذرات، کمپلکس ها و روش های نوین فیزیکوشیمیایی از جمله الکترولیز در ساخت گندزداها میباشد. در این بین به نظر میرسد گندزدای EOW که بیشتر در صنایع غذایی مورد استفاده قرار گرفته دارای کمترین عوارض برای محیط زیست و سلامت افراد می باشد. البته با توجه به نوپدید بودن این گندزدا لازم استکه مطالعات بیشتری در خصوص سمیت آن انجام شده و کارایی آن در دیگر صنایع و مراکز نیز مورد ارزیابی قرار گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
رضاعلی فلاح زاده
دانشجوی دکتری مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی، یزد، ایران
احمد فتاحی
دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی، یزد، ایران
مجتبی صادقی نیا
کارشناس مهندسی بهداشت حرفه ای، مرکز بهداشت ابرکوه، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی، یزد، ایران