بررسی آزمایشگاهی عوامل موثر در ایجاد قیرزدگی رویه­های آسفالتی در مناطق گرمسیر

مقاله حاضر حاصل یک فعالیت تحقیقاتی بر وری علل ایجاد قیر زدگی در راههای استان خوزستان می باشد. قیر زدگی از شایعترین خرابی های رویه های آسفالتی در مناطق گرمسیر کشور می باشد. بروز این خرابی پتانسیل لغزش وسایل نقلیه را در شرایط آب و هوایی مرطوب فراهم می آورد و باعث کاهش ایمنی راهها می گردد. پس از بررسی مکانیزم یجاد قیر زدگی و تاثیر عوامل مختلف بر آن از محل قیر زدگی محورهای مورد مطالعه 3 نمونه و از قسمت سالم مجاور یک نمونه برداشت شده است که برای تمامی نمونه های مذکور آزمایشات تعیین وزن مخصوص آسفالت، آزمایش مقاومت فشاری و تغییر شکل نسبی، آزمایش تعیین فضای خالی مخلوط آسفالتی و تعیین درصد قیر انجام شده است و نتایج به دست آمده با ابلاغیه های مشاور جهت فرمول کارگاهی آسفالت مورد مقایسه قرار گرفته است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که اکثر درصد قیر نمونه های آزمایش شده بالا می باشد. حتی برای نمونه های گرفته شده از محل سالم نیز درصد قیرهای مجاز و موجود در ابلاغیه مشاور است. افزایش درصد قیر باعث دوام مخلوط آسفالتی می شود. اما در مناطق گرمسیری نظیر خوزستان این افزایش مناسب نیست. در محورهای مورد مطالعه درصد فضای خالی مخلوط بسیار کمتر از 4 درصد که مقدار مناسب درصد فضای خالی برای آسفالت می باشد. کم بودن درصد فضای خالی خرابی هایی نظیر قیر زدگی را در رویه های آسفالتی به دنبال دارد.

کلیدواژه ها:

خرابی غالب ، قیرزدگی ، آزمایش مارشال ، فضای­خالی مخلوط آسفالتی ، درصد قیر