بررسی مقایسه ای رضایت شغلی در میان کارکنان موسسات نیکوکاری دولتی و غیردولتی

رضایت شغلی از عوامل مهم افزایش بهره وری، دلسوزی کارکنان نسبت به سازمان، تعلق و دلبستگی آنان به محیط کار و افزایش کمیت و کیفیت کار بر قراری روابط خوب و انسانی در محل کار، ایجاد ارتباطات صحیح، بالا بردن روحیه و ایجاد علاقه به کار و کاهش استرس است. کاهش رضایت شغلی، آمار زیاد غیبت ها ، پایین بودن بازده کار و جابه جایی و انتقال کارکنان و عدم اخلاق کاری را موجب می شود. کارکنان موسسات نیکوکاری بدلیل ماهیت شغل و فعالیت خود که با اقشار آسیب دیده و محروم سروکار دارند، لازم است که با سعه صدر و انرژی کافی با مخاطبین خود رابطه برقرار کنند که این امر به نوبه خود با رضایت شغلی کارکنان مرتبط است. از آنجاکه رضایت شغلی از عوامل مختلف فردی، گروهی، سازمانی و فراسازمانی ناشی می شود و همچنین بر فاکتورهای مختلفی نیز تاثیر می گذارد، پژوهش حاضر در پی بررسی و مقایسه رضایت شغلی در بین کارکنان موسسات نیکوکاری است. جامعه ی آماری پژوهش حاضر کل کارکنان مراکز نیکوکاری دولتی (کمیته امداد و بهزیستی) و غیردولتی شهر شیراز است که 134 نفر از آن ها بعنوان نمونه و بصورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. همچنین برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه رضایت شغلی مینه سوتا استفاده شد که اعتبار آن در پژوهش های گوناگون داخلی و خارجی به تایید رسیده است. یافته های حاصل از تجزیه و تحلیل اطلاعات، نشان دهنده ی این است که رضایت شغلی کارکنان در بین مراکز غیردولتی بیشتر از بهزیستی و کمیته امداد است. همچنین نتایج حاکی ازین است که زنان کارمند این مراکز، بیش از مردان از شغل خود راضی هستند. بعلاوه بین سطح تحصیلات متوسط یعنی فوق دیپلم در میان کارکنان و رضایت آن ها از شغلشان رابطه وجود داشت.

کلیدواژه ها:

رضایت شغلی ، موسسات نیکوکاری دولتی و غیردولتی ، شیراز