بخش وسیعی از کشور ما به علت قرار گرفتن در کمربند بیابانی دنیا دارای اقلیمی خشکونیمهخشک است و بهاینعلت بارش کمی دریافت میکند، که این میزان بارش کم نیز در سالهای اخیر دارای نوسانات شدیدی است. افزایش وقوع خشکسالی و سیالب در نواحی مختلف کشور را میتوان از اثرات نوسانات بارش محسوب نمود. هرچند دههی گذشته استفاده از روشهای آماری در بررسی پدیدههای هیدرولوژیک مانند خشکسالیتوسعه پیداکرده است. در این تحقیق ابتدا به بررسی تغیر اقلیم ایستگاه سینوپتیک کرمانشاه تحت سناریوی A2و مدل گردش عمومی CGCM3 برای دورهی آماری )2058-1970 )پرداختهشده است. کوچکمقیاس سازی خروجی مدل CGCM3 توسط مدل factor Change انجامشده است. نتایج کوچکمقیاس سازی برای دما و بارش )2058-1970 )برای ایستگاه کرمانشاه به ترتیب بیانگر افزایش دما و کاهش بارش در 45 سال آینده می-باشد. همچنین برای تغییر روند و پیشبینی خشکسالی و شدت آن برای دورهی زمانی )2014-1970 )ایستگاهسینوپتیک کرمانشاه از روش
میانگین متحرک و
آزمون دنبالهها استفادهشده است. از روشهای دیگری در بررسی خشکسالی در ایستگاه مذکور، استفاده از
شاخصهای خشکسالی SPI-SIAP-PNPI-Di-Zscore می-باشد. که بر اساس شاخص Zscore ایستگاه سینوپتیک کرمانشاه طی دوره زمانی )1970-1996 )طی سالهای1976 و 1988 بیشترین میزان خشکسالی را تجربه کرده است. با توجه به شاخص DI در سالهای 1970-1990-1994 میزان بارندگی خیلی پایینتر از نرمال بوده است. بر اساس شاخص PNPI سال 1970 با خشکسالی شدید و سالهای 1972-1983-1990-1996 باخشکسالی کمتر در مرتبه بعدی قرار دارندو در بقیه سالهای آماری میزان بارندگی نرمال بوده است. بر اساس شاخص SIAP سالهای آماری 1970-1981-1983-1990-1994-1996 شدیدترین سالهای خشکسالی بودهاند. بر اساس شاخص SPI نیز سالهای1981-1983-1990 شدیدترین سالهای خشکسالی بودهاند.