بازخوانی وجه سیرت الگوهای بومی در خانههای دیروز شهر زواره و لزوم تداوم آن در خانه امروز ایرانی

در گذر از خانههای دیروز در مییابیم که خانه فراتر از محلی برای اسکان بوده و مفهومی بیش از وجه صورت معماری، از قبیل تامین نیازهای کالبدی، محیطی و عملکردی را دارا بوده است. در واقع باورها و ارزشهای نهفته در لایههای روان انسان (فطرت و سیرت) و نیازهای معنوی وی همچون گرایش به حقیقت ازلی، حفظ حریم، مردمواری و زیبایی در همه ادوار ثابت بوده است در حالی که نیازهای صوری با تغییرات ابعاد زندگی در طول زمان در حال تغییرند. بنابراین خانه نیز که ظرف زندگی انسان است، باید در طول مراتب مختلف انسان قرار بگیرد تا بتواند پاسخگوی جمیع نیازهای او باشد. هدف از پژوهش حاضر، مشخص کردن معیارهای وجه سیرت الگوهای بومی و رابطه آن با سیرت انسان، استخراج و تداوم ارزشها و سیرت الگوهای سکونت بومی و به دست آوردن راهکارهای مناسب زندگی امروز در زواره و دیگر مناطق کویری حاشیه آن، با توجه به تغییر شیوه سکونت است که این هدف کلی از طریق تحلیل و مقایسه الگوهای خانههای دیروز و امروز نایل خواهد آمد. این پژوهش با رویکرد کیفی و با روش توصیفی- تحلیلی، از تکنیک مطالعه کتابخانهای و حضور در بافت تاریخی و جدید زواره، صحبت با ساکنان و مصاحبه با استادکاران مربوط بهره میگیرد. نتایج مطالعات نشان میدهد که یعل رغم آهنگ پرشتاب تغییرات دوران معاصر، بسیاری از ویژگیها و نیازهای معنوی و روانی انسان ثابت مانده است و با استخراج وجه سیرت در الگوهای معماری بومی و به کارگیری و معاصرسازی آنها در خانه امروز، میتوان در تداوم تجربیات ارزشمند گذشته حرکت کرد .

کلیدواژه ها:

فطرت ثابت انسان ، سیرت الگوهای سکونت بومی ، خانه امروز ایرانی ، زواره