ارائه یک مدل جهت بررسی تأثیر افزودنی های مختلف بر پدیده عریان شدگی مخلوط های آسفالتی گرم

با توجه به نقش عمده راه ها در اقتصاد ملی، همواره تأمین دوام و افزایش عمر سرویس دهی روسازی راه ها به عنوان تأسیسات زیر بنایی هر کشور مورد توجه بوده است. از طرفی، دوام روسازی ها علاوه بر بارگذاری وسائل نقلیه متأثر از شرایط آب و هوایی خواهد بود. در این خصوص پدیده عریان شدگی که بطور عمده ناشی از اثرات مخرب آب بر بتن آسفالتی است به عنوان یکی از مهم ترین خرابی های روسازی ها در اثر شرایط جوی مطرح می باشد. به منظور تشخیص استعداد بروز این خرابی، میزان کاهش مقاومت نمونه ها در اثر اشباع شدن با آب، به عنوان شاخصی از مقاومت مخلوط ها در مقابل پدیده عریان شدگی مورد ارزیابی قرار می گیرد. در این پژوهش با استفاده از آزمایشات مارشال و کشش غیر مستقیم به بررسی تغییرات مقاومت نمونه های خشک و اشباع بتن آسفالتی پرداخته شده است. همچنین علاوه بر بررسی تأثیر تغییر درصد ونوع فیلر مصرفی، نمونه هایی نیز با استفاده از یک نوع مایع افزودنی ضد عریان شدگی ساخته شده و تحت آزمایش قرار گرفتند. نتایج آزمایش، بیانگر اثرات مثبت استفاده از مایع ضد عریان شدگی و فیلر های آهک هیدراته و سیمان در بهبود مقاومت نمونه های آسفالتی مستعد پدیده عریان شدگی می باشند. در نتیجه این مطالعات روابطی ارائه شده است که بر اساس آن می توان شاخص های مقاومت مخلوط های آسفالتی در برابر عریان شدگی را بر حسب مقدار ماده افزودنی مورد استفاده تعیین نمود.

کلیدواژه ها:

عریان شدگی ، کشش غیرمستقیم ، آزمایش مارشال ، بتن آسفالتی