روانشناسی تربیتی

به کار بستن نظریه ها و یافته های پژوهشی دانش روانشناسی در موقعیت های تربیتی را اصطلاحا روانشناسی تربیت گویند . ذهن انسان از برخی استعداد های مستقل از هم نظیر حافظه ، استدلال ، اراده و قضاوت تشکیل شده است که برای حفظ و تقویت آن باید راه های درستی را انتخاب کرده و به کار بست . آنچه مسلم است برایدستیابی به این مهارت ها ابتدا باید استعداد های فوق را به درستی شناخت . این موضوع در محیط های آموزشی خصوصا مدارس ، اهمیت مضاعفی دارد زیرا استعداد های یاد شده در همه افراد یکسان نیست و بنابراین در رابطه با دانش آموزان ، توجه به روانشناسی تربیتی حایز اهمیت است .در این خصوص در هر دو بعدتعلیم و تربیت ، راهکارهایی طراحی و تدوین شده که حاصل تحقیقات علمی و روانشناختی است و اتفاقا این راهکارها در گذر زمان و با ظهور یافته های علمی و پژوهشی جدید رفته رفته تقویت شده و کارآمدتر می شوند . در بعد آموزشی ، دروسی همچون ریاضی ، هندسه ، منطق و غیره برای تقویت استعداد های ذهنی پیش بینیشده اند اما یقینا در مسیر آموزش مشخص می شود که ذهن شماری از دانش آموزان به این راهکار پاسخ کافی نخواهد داد و یا بر اثر برخی عوامل بیرونی که ممکن است در خود دانش آموز نهفته باشد و یا تحت تاثیر عوامل مخرب دیگری از محیط یا خانواده قرار گیرد ، استعداد ها سرکوب می شوند . مربیان و معلمان اصولا در اینقبیل موارد با مشکلات جدی مواجه می شوند و تلاش می کنند بهترین راه ها را برای غلبه بر این مشکل برگزینند . بی شک یکی از ابزار هایی که می تواند به این هدف کمک کند ، استفاده از قابلیت های روانشناسی تربیتی است. این قابلیت ها کمک می کنند تا کیفیت یاددهی و یادگیری در آموزشگاه بالا برود .کاربرد یافته های روانشناسی تربیتی حساسیت ها و ظرافت های خاص خود را دارد که باید مورد توجه کاربران باشد . باید توجه داشت که روانشناسی تربیتی شاخه ای از روانشناسی نیست بلکه بلکه شاخه ای از تعلیم و تربیت است و هدف آن هم مطالعه رفتار نیست بلکه تغییر در رفتار است که جنبه تربیتی و فرهنگی دارد