مروری بر حسابرسی عملیاتی در ایران

حسابرسی عملیاتی یکی از فنونی است که دارای سه مولفه کارایی، اثربخشی و صرفه اقتصادی است که از اهمیت زیادی برخوردارند. کارایی به معنای اطمینان یابی از به دست آوردن حداکثر نتیجه از منابع اختصاص یافته برای یک بخش یا برنامه یا حداقل مصرف منابع برای تحصیل سطح خاصی از نتایجاست، اثربخشی عبارت است از میزان دستیابی به هدف ها و صرفه اقتصادی عبارت است از تلاش در جهت حداقل کردن هزینه تحصیل و استفاده از منابع سازمان با حفظ کیفیت مناسب . حسابرسی عبارت است از بازرسی جستجوگرانه ی مدارک حسابداری و سایر شواهد زیربنای صورتهای مالی و حسابرسیعملیاتی عبارت از بررسی قسمتهای خاصی از سازمان به منظور سنجش نحوه عمل آنهاست. کسب دانش حسابرسی عملیاتی و به کارگیری آن یکی از مهمترین و موثرترین راه ها برای تخصیص منابع اقتصاد ملی کشور است، در اینجا لازم به ذکر است که شناسه اصلی حسابرسی عملیاتی، خلاقیت می باشد. علاوه بر مدیر حسابرسی، اعضای گروه حسابرسی عملیاتی و افرادی مانند: کارکنان حسابرسی، کارکنان شاغل، مشاورین و متخصصین برون سازمانی و کارکنان سازمانهای مشابه در دستیابی به اهداف حسابرسی عملیاتی شرکت دارند. محصول نهایی حسابرسی عملیاتی معمولا گزارشی به مدیریت است کهشامل پیشنهادهایی برای بهبود عملیات و دستیابی به حداکثر کارایی، اثربخشی و صرفه اقتصادی است در واقع گزارش رسمی حسابرس خلاصهای از نتایج عملیات حسابرسی است. یکی از مشکلات اصلی بر سر راه نهادینه شدن این نوع حسابرسی در کشور ما فقدان آموزشهای رسمی در این رابطه بوده است . متاسفانه جای خالی واحد های درسی مرتبط با حسابرسی عملکرد در برنامه آموزشی رشتههای مالی دانشگاههای کشور کاملا محسوس می باشد که اینامر وظیفه سنگین انتقال دانسته های علمی مربوط و ایجاد یک روش شناختی و دیدگاه واحد در حسابرسان را بر عهده موسسات حسابرسی محول می سازد.

کلیدواژه ها:

حسابرسی عملیاتی ، اثربخشی ، کارایی ، شرکتهای دولتی