کاهش مصرف انرژی در شبکه های حسگر بی سیم با استفاده از ساختار درختی اشتاینر و الگوریتم ژنتیک

در این مقاله، یک روش مسیریابی جدید برای کاهش مصرف انرژی در شبکه های حسگر بیسیم، با استفاده از ساختار درختی اشتاینر والگوریتم ژنتیک ارایه میشود. این روش پیشنهادی با استفاده از الگوریتم ژنتیک و ساختار درخت اشتاینر، گره های شبکه را بر اساس سه معیار سطح انرژی، همسایگی و تراکم گره ها خوشهبندی مینماید و سعی در یافتن مسیر بهینه از گره های عادی به سرخوشه ها و ازسرخوشه ها به ایستگاه های پایه دارد که نهایتا منجر به افزایش طول عمر شبکه میشود. هدف اصلی ایجاد این روش، بیتوجهی روشهای مسیریابی قبلی، به سطح انرژی گره ها به عنوان یک فاکتور اصلی، برای انتقال اطلاعات، میباشد. این روش پیشنهادی علاوه بر مدنظر قراردادن میزان انرژی گره ها، فاصله بین گره ها تا ایستگاه پایه، فاصله گره ها با یکدیگر و تراکم گره ها در محیط را نیز در نظر میگیرد. نتایج شبیه سازی نشان دهنده ان است که با در نظر گرفتن این پارامترها و استفاده از الگوریتم ژنتیک و ساختار درختی اشتاینر، میتواند طول عمر شبکه های حسگر بی سیم را بهبود بخشد.

کلیدواژه ها:

شبکه های حسگربی سیم ، کاهش مصرف انرژی ، الگوریتم ژنتیک ، درخت اشتاینر ، مسیریابی