مقایسه طرح های هندسی برج های مخابراتی خود ایستا و انتخاب هندسه بهینه آنها

یکی از انواع سازه های خاص و پر اهمیت در مهندسی سازه، برج های مشبک فلزی می باشند. کاربردهای متعددی برای این برج ها وجود دارد. از جمله جهت نصب آنتن های مخابراتی و پایه های نصب کابل های برق در خطوط انتقال نیرو بکار گرفته می شوند. نقش حساسی که برج ها مشبک فلزی در شبکه های مخابراتی ایفا می نمایند، بارگذاریهای ویژه نظیر بار تند باد، یخ و برف و الزامات و محدودیت های خاص در طراحی دقیق آنها که از حساسیت عملکرد سیستم های مخابراتی برخواسته است، طراحی این برجها را از سایر سازه های متداول، متفاوت ساخته است. در ایران، این برجها بر اساس برخی آئین نامه های معتبر سایر کشورهای جهان از جمله کشورهای اروپایی و آمریکا، طراحی و اجرا می گردند. در این تحقیق آیین نامه های (2006)TIA/EIA-222-F(1996) ASCE/SEI 7-05 آمریکا و آئین نامه کشورهای هندوستان (IS 2004:875) و آلمان (DIN 4131, 1991) و همچنین بخش بارگذاری باد آئین نامه بارگذاری ایران (مبحث ششم مقررات ملی ساختمان ، 1385 ) مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته اند. پس از بررسی مبانی بهینه سازی هندسی و توپولوژیکی سازه ها ، 84 برج مخابراتی خود ایستا با مهاربند ضربدری ، مقطع عرضی مربع و مثلث و ارتفاع های 30، 81 و 121 متری با استفاده از نرم افزار SAP2000V11 و بر اساس آئین نامه (1996) TIA/EIA-222-F تحلیل و طراحی شده و وزن و سایر مشخصات رفتاری آنها با یکدیگر مقایسه شده است.

کلیدواژه ها:

برج مخابراتی ، برج مشبک فلزی ، برج خود ایستا ، هندسه بهینه