حذف یون فلز سنگین جیوه (II) از محلول های آبی با استفاده از نانو ذرات آهن صفر ظرفیتی

بحران آب یک واقعیت عینی در مناطق خشک و نیمه خشک محسوب می شودبه گونه ای که باعث رقابت شدید بین بخش های کشاورزی، شهری و صنعتبرای دسترسی به منابع آبی محدود شده است. کمبود آب شیرین درمناطق خشک و نیمه خشک انسانها را به استفاده از آبهای نامتعارفمانند پساب های شهری، پساب های صنعتی، زهآب کشاورزی و روان آب هایشهری سوق داده است. در این تحقیق جذب جیوه توسط نانو ذرات آهنصفر ظرفیتی مورد بررسی قرار گرفت و برای تعیین عوامل موثر برجذب از سیستم ناپیوسته استفاده شد. در آزمایشهای ناپیوسته اثرعواملی مانند pH، جرم جاذب، غلظت جیوه، زمان تماس و دما بررسی گردید. سپس از مدل های تعادلی (لانگمویر، فروندلیچ، فرندلیچ -لانگمویر، ریدلیچ- پترسون) و غیر تعادلی (لاگرگرن، هو و همکاران،پخشیدگی درون ذره ای) برای بررسی فرآیند جذب استفاده شد. نتایجبررسی ها نشان داد که بیشترین جذب جیوه توسط جاذب مورد مطالعهدر pH برابر با 7، در زمان تماس 300 دقیقه و جرم جاذب برابر 0/1گرم بود. با افزایش غلظت اولیه جیوه (30 تا 580 میلی گرم برلیتر(، راندمان جذب از97/59 به 76/53 درصد کاهش یافت. نتایج نشان داد که مدل لاگرگرن دادههای آزمایشگاهی را بهتر توصیف می-کند. همچنین روابط مربوط به ایزوترم جذب نشان داد، مدل ایزوترم بستگی به pH محلول دارد.

کلیدواژه ها:

نانو ذرات آهن صفر ظرفیتی ، سینتیک جذب ، ایزوترم جذب