بررسی فرم کالبدی- فضایی شهرسردرود با استفاده از مدل های آنتروپی نسبی، جینی، موران و گری

رشد شهری در نفس خود خصلتی سرکش دارد. لذا نیازمند مهار و هدایت استسیاست گذاری رشد شهری مسیولیتی خطیر است؛ زیرا ازیک طرف باید به زدودننابسامانی های بپردازد و از طرف دیگر با هدایت عقلایی ساخت وسازها از بروز وپیدایش ناهنجاری ها به ویژه از ابعاد کالبدی آن جلوگیری نماید.محدوده مورد مطالعه در این تحقیق شهر سردرود و روش تحقیق تحلیلی – تطبیقیاست که داده ها و اطلاعات موردنیاز به صورت اسنادی و میدانی تهیه گردیده است.در روش تحلیل داده ها از مدل های کمی آنتروپی نسبی،ضریب گری، موران وضریبجینی استفاده شده نتایج به دست آمده از اندازه گیری مدل های فضایی – کالبدینشان دهنده این است که فرم شهر الگوی تجمع تصادفی تک قطبی بوده که به سمتپراکنش شهری پیش رفته و می رود و مقادیر شاخص ها در سال 1378 و 1390 بهترتیب بدین صورت است: (آنتروپی نسبی = 0/85، حینی = 0/35، موران = 0/03، گری = 0/05) و (آنتروپی نسبی =0/91، جینی = 0/36، موران = 0/01، گری = 1/99). در کل، این مقادیر نشان می دهد که شهر به سمت الگوی پراکندگی پیش رفته است و موجب از بین رفتن زمین های کشاورزی و باغات شده است، به طوری که در شهر سردرود در سال 1378 سهم باغات و اراضی کشاورزی 65/2 درصد از کاربری ها بوده درحالی که در سال 1390 به 26/35 درصد رسیده است و به تبع آن ساختار فضایی و کالبدی شهر در طول زمان تغییریافته است.

کلیدواژه ها:

بررسی ، فرم کالبدی – فضایی ، مدل های کمی ، سردرود