زیارت قبول - نقش نماهای شهری در ارتقاء کیفیت حریم های مقدس (با تاکید بر حالت بنا GESTURE)

سیمای شهرها به عنوان سطح تماس انسان با پدیده شهر نقش قابل توجهی در فهم ناظر از شهر ایفا می کند. امروزه آشفتگی و اغتشاش بصری در سیمای اکثر شهرهای ایران دیده می شود که سبب تنزل کیفیت محیطی شده است، گویا مجموعه ای از ساختمان های منفرد بدون هیچ ارتباط و پیوندی به طور تصادفی کنار هم قرار گرفته اند و بی هیچ قانونمندی منظر شهری را شکل داده اند. یکی از دلایل اصلی این بی قانونی و بی نظمی عدم توجه به فرهنگ شهر است. به منظور بررسی رابطه متقابل نماهای شهری و فرهنگ، تحقیق حاضر به نقش نماهای شهری در ارتقاء کیفیت فضاهای همجوار مکان های مقدس می پردازد. زیرا که این فضاها به شدت تحت تاثیر فرهنگ زیارت می باشد و اهمیتی دوچندان می یابند. در حالیکه شرایط امروزین این فضاهای مجاور در کشورمان از بی هویتی و عدم هماهنگی رنج برده و آرامش لازم برای ایجاد حضور قلب زایر را فراهم نمی آورند. همچنین، این پژوهش تاکید خاصی بر حالت ساختمان ها دارد، زیرا که این حالت ساختمان ها هستند که سبب برانگیختن عکس العمل عاطفی شهروندان می گردند و سبب زایش احساساتی می شوند که کالبد فضای قدسی و حریم های آنان را همچون بهشت می نمایانند. در نهایت در قالب جداولی، احکام و توصیه های معماری عنوان می شود تا بیان دارد که ویژگی های معماری نمای ساختمان ها، چگونه در تبلور این حالات عاطفی نقش خواهند داشت.

کلیدواژه ها:

نمای ساختمان ، حالت عاطفی (Gesture) ، مفاهیم زیارت ، اماکن مقدس ، احکام و توصیه های معماری