کپر؛ تاکیدی بر اصل طراحی انسانی در معماری پایدار

بحران به وجود آمده در دهه هفتاد میلادی و مشکلات زیست محیطی بر بسیاری از فعالیت های انسانی از جمله معماری سایهافکند و در پاسخ به این بحرانها حوزهای با نام پایداری و در زمینه معماری به صورت معماری پایدار شکل گرفت. باور این پژوهشبر آن است که ردپای پاسخ به مسیله پایداری را میتوان در بطن سازههای بومی هر منطقه یافت و در دوره کاهش منابع و افزایشقیمتها راه حل های بدوی از ساختمان های بومی می تواند در تهیه برنامه ها موثر باشد و با شناخت هرچه بهتر پتانسیل نهفته درسازه های بومی هر منطقه می توان نوعی از معماری مدرن مناسب با نحوه زندگی امروز جوامع ساکن در این مناطق ارایه نمود کهعلاوه بر توانایی بهتر در همگامی با اقلیم و کاهش مصرف انرژی در مصارف خانگی می تواند گامی موثر در حفظ فرهنگ بومی و حافظهاجتماعی ساکنان خود باشد که این موارد خود گویای گامی موثر در همراهی با اصول اساسی معماری پایدار، خصوصات اصل طراحیبرای انسان به شمار می رود.در ادامه توسط اطلاعات جمع آوری شده به صورت کتابخانه ای و تحقیقات میدانی عمل آمده باه بررسی معماری کارهایبومی مناطق مختلف ایران تحت اصول معماری پایدار می پردازیم تا مسیری جهت بهبود توسعه های آینده جهت استفاده امروزیساکنان از این سازه های سنتی کشورمان باشد.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، معماری بومی ، کار ، طراحی انسانی