بررسی راهکار های اقلیمی در طراحی باغ جهان نما

یکی از اصول معماری سنتی ایران ، اصل پایداری می باشد . معماران ایرانی همیشه در پی یافتن پاسخی خردمندانه بهمحیط اطراف در آثارشان بوده اند در نتیجه قواعد و تکنیک های به کار رفته در ابنیه سنتی ایران پاسخگوی مناسب بهشرایط اقلیمی بوده است به طوری که معماری اقلیمی به عنوان مهم ترین و اصلی ترین روش در ایجاد شرایط آسایشبرای انسان کاربردی بوده است . با توجه به اهمیت مسیله معماری همساز با اقلیم در عصر حاضر به دلیل اصول پایداریبه ویژه پایداری محیطی و صرفه جویی در منابع ، پژوهش پیرامون معماری سنتی که دارای این ویژگی می باشندضرورت پیدا می کند . باغ سازی در ایران به ویژه در اقلیم های گرم و خشک که در فلات مرکزی ایران واقع شده اند بهعنوان یک راهکار در جهت ایجاد یک خرد اقلیم مطبوع به کار گرفته شده است . باغ جهان نما از باغ های مهم و تاریخیشیراز در دوره های مختلف بوده است که با توجه به اصولی که در طراحی خود دارد به عنوان یک باغ ایرانی توانسته استیک خرد اقلیم مطبوع را ایجاد کند که علاوه بر ایجاد شرایط آسایش برای کاربران خود ، بر آب و هوای منطقه نیز تاثیربگذارد. این پژوهش سعی دارد تا با بررسی مدارک و اسناد موجود به صورت کتابخانه ای و همچنین بررسی میدانی باغ ،به بررسی دقیق تمهیدات اقلیمی در نظر گرفته شده در این باغ به صورت تحلیلی توصیفی بپردازد. به نظر می رسدراهکار های اقلیمی که در این باغ در نظر گرفته شده با توجه به این که بسیاری از آن ها تخریب شده اند و یا دستخوش تغییر شده اند توانسته است پاسخی مناسب در جهت ایجاد شرایط آسایش در اقلیم گرم و خشک شیراز باشد.

کلیدواژه ها:

راهکار های اقلیمی ، بنای سنتی ، باغ جهان نما شیراز