بررسی اثر اندرکنش غیرخطی خاک- سازه بر ساختمان های میان مرتبه و بلندمرتبه فولادی با سیستم دوگانه تحت تاثیر زلزله های حوزه نزدیک

در این پژوهش برای بررسی این موضوع با تحلیل اثرات اندرکنش خاک- سازه در پاسخ های لرزه ای که با استفاده از روش فنر- میراگر مدل شده اند که این روش یکی از روش های مدل سازی اندرکنش خاک- سازه به صورت مستقیم است، صورت گرفت. برای یک مجموعه از سازه های میان مرتبه و بلند مرتبه متقارن فولادی (10 و 15 و 20 طبقه)، سه دهانه که بر روی ساختگاه در ناحیه 4 از پهنهبندی لرزه ای واقع شده است که اثرات حوزه نزدیک در آن منظور شده است؛ خاک ساختگاه از نوع سخت (SD) در نظر گرفته شده استبرای این کار از 28 رکورد متفاوت برای تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی سیستم خاک و سازه استفاده شده است. نتایج حاصل نشاندهنده این است که میزان کاهش نیازهای تغییرشکلی روسازه در شرایط اندرکنش غیرخطی خاک- سازه نسبت به اندرکنش خطی و پایه ثابت، با افزایش سطح تحریک افزایش می یابد، از سوی دیگر اندرکنش غیرخطی خاک- سازه در شرایط تحریک شدید زلزله مانند یک فیوز در تراز پایه، فعال شده و بخشی مهمی از انرژی ورودی زلزله را جذب می نماید و در نتیجه، روسازه تا حد زیادی از آسیب های سازهای مصون می ماند.

کلیدواژه ها:

اندرکنش غیرخطی خاک ، خاک سازه ، قاب فولادی ، حوزه نزدیک ، مدل وینکلر