ارزیابی روشهای متفاوت تحلیل لرزه ای ساختمانهای بلند مرتبه بتن آرمه مطابق با ویرایش چهارم استاندارد 2800 زلزله ایران

به طور کلی روشهای طراحی لرزه ای سازه ها به دو دسته کلی خطی و غیر خطی تقسیم بندی می شوند . هر کدام از این دو دسته خود شامل روش های استاتیکی و دینامیکی می باشند. روشهای دینامیکی نیز خود شامل دو دسته تحلیل تاریخچه زمانی و تحلیل طیفی می باشد. انتخاب نوع روشهای طراحی با رعایت ملاحظات اقتصادی و نیز انتخاب معیار مناسب طراحی همواره محل اختلاف بین مهندسان بوده است وتنها آیین نامه های طراحی لرزه ای ملاک انتخاب روش مناسب قرارگرفته اند. با توجه به اهمیت بیشتر سازه های بلندمرتبه نسبت به سازه های معمولی، انتخاب روش طراحی لرزه ای در این گونه سازه ها ، اهمیت بیشتری دارد. بر این اساس ، در این تحقیق چند سازه بلند مرتبه با انواع روشهای خطی و غیر خطی طراحی شده و در نهایت با هم مقایسه شده اند تا حیطه کاربرد هر یک از روشها مشخص شده و در نهایت یک قضاوت کلی در مورد استفاده از هر روش ارایه گردد. در نهایت، از انجام این تحقیق این نتیجه حاصل شده است در طراحی به روش تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی غیر خطی، سازه دارای رفتار واقع بینانه تری نسبت به مدل های خطی می باشند و طراحی و کنترل های سازه براساس سطوح عملکرد ، معیار مناسب تری برای طراحی سازه های بلند مرتبه می باشد بدین ترتیب در سازه های بلند مرتبه استفاده از این روش به روش های خطی ارجحیت دارد.