آیا مهندسی و علوم انسانی در دانشگاههای صنعتی ایران آشتی ناپذیرند؟

توسعه فناوری، پیشرفت علمی و رقابت معنی دار در ابعاد ملی و فراملی در هزاره سوم بدون درک و شناخت عمیق از ارتباط علوم مهندسی با مسائل و نیازهای جامعه از جنبه های انسانی، اجتماعی، فرهنگی، هنری، اقتصادی و مدیریتی به مثابه آب در هاون کوبیدن است. مطالعه و سیر تاریخی دانشمندان مشهور ایران و جهان نشانگر تأثیر به سزای علوم انسانی در ارتباط تنگاتنگشان با جامعه ، با .[ بهره گیری از مهارت هایی نظیر هنر، شعر، نقاشی، فلسفه و عرفان بوده است از آنجایی که آموزش دانشگاهی به شیوه نوین در جهان اصالتاً از علوم دینی، پزشکی، ادبیات، حقوق، ریاضیات، نجوم ، و سیاست شروع شد و بسیاری از دانشگاه های دنیا تأسیس شده بودند قبل از آنکه کسی بتواند چیز زیادی را مهندسی کند، باعث بسی تعجب است که دانشگا ههای صنعتی ایران از بدو تأسیس به جایگاه و اهمیت علوم انسانی در آموزش مهندسی کم توجهی نموده اند. جایگاهی که برترین دانشگا ههای صنعتی دنیا به آن توجه ویژه دارند، بطوریکه قریب به اتفاق آنها دارای دانشکده های قوی علوم انسانی و هنر هستند. ازاین رو، در این مقاله به اهمیت و جایگاه علو م انسانی در دانشگا ه های صنعتی کشور و تأثیر آن بر موفقیت هرچه تمام تر فارغ التحصیلان آنها در قرن حاضر خواهیم پرداخت

کلیدواژه ها:

آموزش مهندسی ، علوم انسانی و هنر ، دانشگاه صنعتی