جایگاه اخلاق در نظام آموزشی و پژوهشی

این مقاله در نظر دارد تا به موضوع جایگاه اخلاق در نظام آموزشی و پژوهشی بپردازد. در این مقاله سعی شده است که به بایستههای اخلاق در نظام آموزشی و پژوهشی پرداخته شود. و چون نیل به سعادت حقیقی، بدون داشتن اخلاق الهی و زندگی سالم جهت رشد و تکامل انسانی امکانپذیر نیست و اهمیت سرمایه گذاری و برنامه ریزی دقیق در نظام آموزشی و پژوهشی برای رسیدن به این هدف است. قرآن کریم و سنت نبوی بهترین مرجع در ترویج صحیح آداباسلامی و حل مشکلات اخلاقی در نظام آموزشی و پژوهشی میباشد . اخلاق در نظام آموزشی و پژوهشی شاخه ای از اخلاق حرفهای است و با مسایل بنیادین انسانی ارتباط دارد و در فطرت آدمی رخ مینماید. پایبندی به اخلاق، وجه ممیزه حیات انسانی است و هدف غایی دین اسلام نیز تکمیل مکارم اخلاقی است. و پذیرفتن هر نقشی مسیوولیتهایی به دنبال دارد و ایفای این مسیوولیتها مستلزم رعایت جنبههای اخلاقی بسیاری است. تدریس و پژوهشگری نیز حرفهای است که اصولا0 ماهیت اخلاقی دارد که اساتید دانشگاهها و پژوهشگران به جهت جایگاه علمی خود، بر دانشجویان تاثیرات الگوپذیری دارند لذا لازم است خود را ملتزم به رعایت اصول اخلاقی و متخلق به اخلاق فردی بنمایند تا آثار آن در عمل ونه در گفتار، درایشان متجلی گشته و ضمن اینکه وظیفهی تربیتی خود در قبال فراگیران و جامعه را به انجام میرسانند، ازآلوده شدن به رذایلی چون جاهطلبی، کبر، غرور و ... که آفت مقامات بالای علمی است به دور بمانند. دنیای امروز، اگر چه سرشار از پیشرفت است اما محتاج معنویت است. همینطور مدارس و دانشگاهها، اگرچه خلاقاند اما مواجه با کمبود اخلاقاند. برای همین است که دنیای حاضر در آینده به مدارس و دانشگاه اخلاق محور، نیاز جدی دارد. مدارسی و دانشگاهی که در آن صلح طلبی، پرهیز از جنگ و انسان دوستی حرف اول را بزند.

کلیدواژه ها:

اخلاق ، آموزش ، پژوهش ، اخلاق حرفه ای