رابطه ابعاد شخصیت با خشم، تاب آوری و خودکارآمدی امدادگران هلال احمر در شهر اسلامشهر

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی رابطه ابعاد شخصیت با خشم، تاب آوری و خودکارآمدی امدادگران هلال احمر در شهر اسلامشهر بوده است . روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری در این پژوهش عبارتست از کلیه امدادگران جمعیت هلال احمر شهرستان اسلامشهر در سال 1395 می باشد که از این میان 113 نفر با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. داده های پژوهش به وسیله پرسشنامه پنج عامل بزرگ شخصیتی، مقیاس خودکارآمدی عمومی شرر، مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون و پرسشنامه خشم اسپیلبرگر جمع آوری شدند و به وسیله آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند. یافته های پژوهش نشان داد 19/4 درصد از واریانس خشم را متغیرهای روان رنجوری و گشودگی، 22/6 درصد از واریانس تاب آوری را متغیرهای برون گرایی و روان رنجوری و 27/7 درصد از واریانس خودکارآمدی را متغیرهای روان رنجوری و گشودگی تبیین نمودند. همچنین بین برونگرایی، گشودگی، سازگاری و باوجدانی با خشم رابطه منفی معنی داری و بین روان رنجوری با خشم رابطه مثبت معنی داری وجود دارد .(p<0/05) همین طور بین روان رنجوری با تاب آوری رابطه منفی معنی داری و برون گرایی، گشودگی، سازگاری و باوجدانی با تاب آوری رابطه مثبت معنی داری وجود دارد .(p<0/05) همین طور بین روان رنجوری با خودکارآمدی رابطه منفی معنی داری و بین برون گرایی، گشودگی، سازگاری و باوجدانی با خودکارآمدی رابطه مثبت معنی داری وجود دارد .(p<0/05) بدین ترتیب با توجه به یافته ها می-توان نتیجه گرفت ویژگی های شخصیت در خشم، تاب آوری و خودکارآمدی امدادگران هلال احمر نقش دارد

کلیدواژه ها:

امدادگران هلال احمر ، تاب آوری ، خشم ، خودکارآمدی ، ویژگی شخصیت