اثر بخشی آموزش مهارت خودآگاهی با دیدگاه وجودی بر کاهش بحران هویت نوجوانان

هدف از پژوهش حاضر ، بررسی تاثیر آموزش مهارت خود آگاهی با دیدگاه وجودی برکاهش بحران هویت نوجوانان بود . روش پژوهش شبه آزمایشی بود ،و طرح پژوهش ؛ پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل انتخاب شد. جامعه پژوهش مشتمل بر دانش آموزان دختر ، رده سنی 14 تا 20 سال در مقطع دبیرستان شهر مشهد بود که 60 نفر از آنها داوطلب آموزش مهارت خودآگاهی بودند، که از بین آنها 30 نفر به صورت تصادفی، به عنوان گروه نمونه، انتخاب شدند ، و به طور تصادفی در دوگروه آزمایش و گواه گمارش شدند . سپس، 15 نفر به عنوان گروه آزمایش به مدت 12 جلسه 90 دقیقهای تحت آموزش مهارت خودآگاهی قرار گرفتند ، و 15 نفر به عنوان گروه گواه هیچ نوع آموزشی دریافت نکردند . یک هفته بعد از اتمام جلسات از دو گروه به وسیله آزمون بحران هویت 1 (ICQ )، پس آزمون گرفته شد . داده ها به روش آماری کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . یافته های پژوهش نشان داد که آموزش مهارت خودآگاهی با دیدگاه وجودی باعث کاهش میانگین نمرات بحران هویت در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل گردید . در نتیجه آموزش مهارت های خودآگاهی می تواند بحران هویت و مولفه های آن را در نوجوانان دختر کاهش دهد .

کلیدواژه ها:

بحران هویت ، مهارت خودآگاهی ، دیدگاه وجودی ، نوجوان