مکان سوم- انسان هویت تازه شهرها معماری مبتنی بر استراتژی افقی

فضا و جامعه به شکل مشخصی به یکدیگر مربوطند. این رابطه به صورت یک فرآیند دو طرفه است که در آن مردم و جوامع فضا ها را بوجود آورده و تغییر می دهند در حالیکه مردم خود به طرق مختلف تحت تاثیر این فضاها قرار دارند. بنابراین در نگاهدلوز-گاتاری بین شهر و ساکنان آن یک فرم از پیش فرضی متقابل شکل می گیرد. شهر آغاز به پیراستن ساکنان می کند همانگونه که ساکنان شهر را می پیرایند. پس از گذشت زمان شهر چیزی نیست جز تعامل بین خود و ساکنانش. بنابراین شهرو افراد- به عنوان مخاطب و تغذیه کننده اصلی فضای شهری- از لایه هایی تشکیل شده اند و یک هویتی تازه متشکل از فضایشهری ومردم را تشکیل می دهند و برای پاسخده بودن این کل نیاز به کنار هم قرارگرفتن تمام این لایه ها با خصوصیات منحصر به فردشان است.هدف از این پژوهش ضرورت بررسی وجود مکان سوم به عنوان جزیی از شهر و نقش آن در بهبود عملکرد فضاهای عمومی ولایه های تشکیل دهنده آن متناسب با نیاز انسان امروز و ایجاد یک کل یکپارچه با مردم است. این مقاله با استفاده از روش توصیفی -تحلیلی ضمن بررسی مفاهیم مرتبط با موضوع به دنبال تبیین و بررسی چگونگی ترکیب و تلفیق عواملی است که بر هویت تازه شهر ها )مکان سوم- انسان( به عنوان یک کل منفک ناپذیر اثر می گذارد و باعث افزایش سطح کیفی فضاهای عمومی شهری بر مبنای توجه و تمرکز بر نیازهای انسانی می شود

کلیدواژه ها:

شهر ، فضاهای عمومی و فضاهای شهری ، مکان سوم ، ریزوم