نقش معماری موزه به مثابه فضای هویت ساز دراحیاء و توسعه صنایع دستی مطالعه موردی ساختمان موزه فرش تهران

در دنیای امروز، موزهها از اهمیت بسیاری برخور دارند. این بناها، نشانگر پیشینه فرهنگی و تاریخ تمدن کشورها هستند. موزهها در حقیقت ویترین و نمای فرهنگ یک کشور، غنا و قدمتش هستند. توجه به این بناها، توجه به فرهنگ وهویت ملی و انسانی است. از این رو صرف هزینه در راه احداث موزههایی استاندارد و قابل رقابت با موزههای سایر ملل امری حیاتی و زیرساختی تلقی میشود نه امری تزیینی و تجملی. در طول تاریخ، علوم انسانی و هنر همواره آفریننده فرهنگ و هویت بودهاند. اکنون زمان آن رسیده است که به این تولیدات فرهنگی، معماری را نیز بیفزاییم. معماری خوب ایجاد میکند. در میان انواع بناها، ساختمان موزه مهمترین بنای فرهنگ برای همه اقوام خوب است و به خودی خود میسازد بلکه محتوای داخل آن نیز از طریق رویارویی با اشیاء فرهنگ محسوب میشود زیرا نه تنها خود فرهنگ زا تاریخی و ارزشمند، بعد فرهنگی بسیار مهمی دارد. صنایع دستی در ایران در واقع نمودی فرهنگی از هویت و اصالت مردم ایران است و نقش مهمی در انتقال آداب، سنن و مفاهیم فرهنگی کشور ایفا می کند. هدف یافتن راه حل هاییست کهمجالی برای حضور و عرض وجود زیباییهای طبیعت و زیباییهای ساخته دست بشر و لطافتهای انسانی در مقابل جرمگرفتگی پول و لاستیک باشد تا هنر در خدمت ارتباطات بشری قرار گیرد و به تبعیت از آن راه برای ارتقاء سطح کیفی هنرهای سنتی کشورمان هموار گردد. روش تحقیق به کار رفته در این پژوهش، توصیفی – تحلیلی میباشد. روش جمعآوری داده ها مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و اسنادی میباشد. جمع آوری داده ها بر اساس روش اسنادی و مطالعه اسناد تاریخی و طرح های اجرا شده درمحدوده تهران است.

کلیدواژه ها:

هویت ، موزه ، صنایع دستی ، هنرهای سنتی