مروری بر طراحی فضای سبز جهت کنترل آلودگی صوتی در محیط های شهری

آلودگی صوتی یکی از انواع آلودگی های زیست محیطی است که سلامتی و بقای موجودات زنده را تهدید می کند و من میزان عوارض چشمی منفی این نوع آلودگی به انسان به ویژه در محیط های شهری اندازه ای است که برای آن استانداردهای فنی و بین المللی تاکید شده است. تاکنون روش های مختلفی جهت تقلیل صوت ارایه گردیده است که یکی از این روش ها استفاده از گونه های گیاهی جهت کاهش آلودگی صوتی است لذا این پژوهش گروهی با هدف بررسی اینکه چه گونه های گیاهی و چه روش هایی مناسب استفاده در جهت ایجاد مانع صوتی زنده هستند و به بررسی انواع روش های استفاده از گونه های گیاهی و مناسب ترین روش می پردازد که در فضای سبز قابل استفاده است. نتایج نشان می دهد که فضای سبز باید عمود بر مسیر انتشار صوت طراحی شود . عمق سازه گیاهی صوت شکن کافی باشد. فضای سبز از سطح زمین شروع و تا تاج درختان ادامه یابد و کاملا انبوه و متراکم باشد. بهتر است حتی الامکان اکثریت با گونه های پهن برگ همیشه سبز باشد. مسلما مجموعه این خصوصیات در یک گونه گیاهی وجود ندارد بنابراین باید سعی نمود، بهتر است انتخاب گونه را تا حد امکان نزدیک به شاخص های فوق الذکر انجام داد.

کلیدواژه ها:

آلودگی صوتی ، کاهش ، فضای سبز ، شهر ، گیاه درختی