مقایسه ی باورهای خودکارآمدی وانگیزه ی پیشرفت دربین هنرجویان (کاردانش و فنی حرفه ایی)

هدف این مطالعه، مقایسه ی باورهای خودکارآمدی وانگیزه ی پیشرفت دربین هنرجویان( کاردانش و فنی حرفه ایی ) بود. این پژوهش از نوع مقطعی مقایسه ای است.جامعه ی آماری این پژوهش شامل کلیه ی هنر جویان (دختر و پسر) شهرخرم آباد در سال 1395 بود. آزمودنیهای پژوهش، 40 نفر از هنرجویان کاردانش بودند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند و 40 نفر از هنر جویان فنی به شیوه ی همتاسازی(براساس سن، جنس، پایه ی تحصیلی، مدرسه و پایگاه اقتصادی اجتماعی)انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه ی خودکارآمدی عمومی شرر و همکاران و پرسشنامه ی انگیزه ی پیشرفت هرمنس بود. نتایج نشان داد که بین دو گروه از هنرجویان در باورهای خودکارآمدی و انگیزه ی پیشرفت تفاوت معناداری وجود دارد. بدین معنا که هنر جویان کاردانش به دلیل سطوح پایین انتظارات از خود، سطوح پایینی از باورهای خودکارآمدی و انگیزه ی پیشرفت را تجربه می کنند. این نتایج تلویحات مهمی در زمینه ی آموزش و خدمات مشاورهای این هنرجویان دارد.

کلیدواژه ها:

خودکار آمدی ، انگیزش بیرونی ، انگیزش درونی ، بی انگیزشی ، هنرجویان فنی و کاردانش