پیشنهاد مدلی برای فراهم کردن زیرساخت مناسب جهت ایجاد مدارس هوشمند در ایران

فناوری اطلاعات و ارتباطات بهعنوان یک تکنولوژی جدید موفقیتهای فراوانی را برای آموزش فراهم میآورد و بهعنوان وسیله و ابزاری جهت تسهیل و گاهی تسریع در آموزش مورد استفاده قرار میگیرد. استفاده از فناوریهای جدید اطلاعاتی، توانبالقوه نوینی را در آموزش مبتنی بر فناوری بهوجود آوردهاند که بهرهگیری از آنها در فرآیند یاددهی–یادگیری بسیار موثر است. نفوذ و توسعه این فناوری برای هدایت تدریس و فعالیتهای یادگیری در امر آموزش محیط جدیدی را برای یادگیریایجاد کرده است که از آن بهعنوان مدارس هوشمند نام برده میشود. مدارس هوشمند از دستاوردهای مهم توسعه فناوریاطلاعات در برنامههای آموزش و پرورش میباشد که آثار و نتایج آن نه تنها در محیط آموزشی تاثیرات خود را خواهد داشت، بلکه تحولی نوین همراه با تجارب واقعی محیط زندگی دانشآموزان و فردای آنها خواهد بود. مدرسه هوشمند، یک پیشنهادعملی و هدفمند برای پیشرفتهترین روشهای آموزشی نوین و نگاه علمی به وضعیت کنونی نظام آموزشی کشور است در این مقاله، فناوری اطلاعات و ارتباطات بهعنوان یک امر حیاتی در آموزش و پرورش مطرح گردیده است و سپس به بررسی مدارس هوشمند بهعنوان یک رویکرد بسیار موثر در نظام آموزش ایران پرداخته شده است و برای تحقق آنپیشنهاداتی ارایه گردیده است. هدف کلی این مقاله ارایه مدل مفهومی جهت پیادهسازی مدارس هوشمند و بهبود شرایط زیرساخت این مدارس براساس ابعادی چون: زیرساخت، آموزش و ارزیابی، مدیریت و پشتیبانی، فرهنگسازی و قوانین ومقررات میباشد. همچنین از روش توصیفی-پیمایشی برای تحلیل اطلاعات استفاده شده است که دادههای آن با استفاده از روشهای میدانی و کتابخانهای جمعآوری شده است. یافتههای این پژوهش نشان میدهد که طراحی و پیادهسازی مدارس هوشمند بر تصمیمهای مرتبط با زیرساخت، فرهنگسازی، آموزش و ارزیابی، مدیریت، قوانین و مقررات، رضایت و استفاده کاربران مبتنی است. از این رو میتوان برای ارایه مدل مفهومی، بهمنظور پیادهسازی و بهبود شرایط زیرساخت مدارس هوشمند به بررسی این ابعاد و شاخصهای مهم در هر بعد پرداخت.

کلیدواژه ها:

فناوری اطلاعات و ارتباطات ، یادگیری الکترونیکی ، مدارس هوشمند ، آموزش و پرورش ، مدل ، ابعاد و شاخصهای