بررسی جایگاه ساختمان های بلندمرتبه مسکونی مدرن در شکل گیری هویت شهری

در جریان جهانی شدن و ساخت ساختمان های بلندمرتبه در کشور و عدم تجانس معماری شکل گرفته با معماری بومی و سنتی ایران ، سوالاتی را در ذهن ایجاد می نماید که آیا معماری غیربومی کارکرد معماری بومی را دارد هر فرهنگ ، آداب و رسوم متغیرهای مختص خود را دارد و چگونه می توان مختصات بومی را در قالب فرهنگ غیر متجانس حفظ کرد هویت در جریان تغییرفرهنگ دچار اعوجاج و سردرگمی می شود یا نمی شود هویت نمی داند که چه فرهنگ و تفکری را انتخاب کند و اگر به هرسمت و سویی برود دارای نقاط ضعف و قوتی خواهد بود که می تواند تهدید یا فرصتی برای فرد و اجتماع شهری باشد، حال هویت در این بازی فرهنگ ها چه نقشی را می تواند بازی کند که هدف نهایی معماری که درواقع ساخت معماری متعالی است، محقق شود. پژوهش حاضر با بررسی تعدادی از چالش های پیشروی هویت وتجزیه و تحلیل موشکافانه آن سعی در پاسخگویی به خلاءهای هویتی دارد که از روش پژوهش توصیفی با مطالعات کتابخانه ای بهرمند شده است.

کلیدواژه ها:

هویت ، ساختمان های بلندمرتبه ، مدرنیسم