پهنه بندی زوال گونه های درختی و درختچه ای در جنگل های استان چهارمحال و بختیاری

اولین آثار زوال یا خشکیدگی در جنگل های استان چهارمحال و بختیاری در سال 1390 مشاهده شد. وجود درختان با خشکیدگی کامل و یا خشکیدگی تاج در مناطق مختلف منجر به بررسی و پهنه بندی زوال در جنگل های استان شد. برای این منظور با بازدید کامل نوار جنگلی استان، محدوده های دارای خشکیدگی گونه های جنگلی بر روی نقشه های با مقیاس 50000:1 مشخص شد. با آماربرداری از مناطق دارای خشکیدگی وضعیت کمی و کیفی درختان برداشت گردید. ثبت وضعیت کیفی درختان و درختچه ها از قبیل نوع خشکیدگی، ابتلا به بیماری، آثار حمله آفات چوب خوار و پوست خوار و فرم پرورشی و همچنین اطلاعات کمی شامل قطر، ارتفاع و قطر تاج درختان از اقدامات این بررسی بود. نتایج نشان داد که در مجموع پنج پهنه مهم با خشکیدگی درختان در استان قابل تفکیک بود. بارز، شهسوار، هلن، بازفت و سوه از کانون های مهم خشکیدگی درختان و درختچه ها در آن مقطع زمانی تشخیص داده شد. در مجموع سطحی معادل 44700 هکتار که برابر با 13/5 درصد از جنگل های استان بود درگیر پدیده زوال شده بود. درصد خشکیدگی کامل درختان از10 تا 30 در پهنه ها متغییر بود. از نظر فرم پرورشی درختان بیشترین درختان دارای خشکیدگی از فرم بودند.

کلیدواژه ها:

زوال ، درختان ، درختچه ها ، زاگرس