کاربرد نسبتهای مالی در پیش بینی وضعیت مالی و ورشکستگی با استفاده از مدل پویایی شبکه در شرکتهای پذیرفته شده دربورس اوراق بهادار تهران

یکی از عمده ترین ریسک های که بانک ها با آن روبرو است ریسک اعتباری یا ریسک ناتوانی در بازپرداخت می باشد درسیستم بانکی ایران تجهیز منابع و تخصیص آن در قالب تسهیلات مالی کماکان اصلی ترین وظیفه بانک هاست که نرخ سودتسهیلات اعطایی فراتر از سیاست های اقتصادی در بخش های مختلف اقتصاد مورد استفاده قرار می گیرد و این امکان که ریسک عدم بازپرداخت تسهیلات از طریق نوسانات نرخ سود جبران می شود تا حد زیادی از بانک های اعطا کننده تسهیلاتسلب شده است.در صورتی که بتوان از طریق سنجش مدل پویایی شبکه پیش بینی شود احتمال از به هدر رفتن ثروت در قالب سرمایه فیزیکی و انسانی جلو گیری بعمل می آورد .جامعه اماری برای انجام پژوهش شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره زمانی دو ساله 1390 تا 1392 می باشد.مقاله حاضر از نوع توصیفی کاربردی است.یافته هانشان داد مدل پویایی شبکه توانایی طبقه بندی شرکتها را به دو گروه ورشکستگی و عدم ورشکستگی داشته باشد و هم چنین میزان پیش بینی بر اساس اطلاعات یک سال قبل از ورشکستگی به صورت معناداری قوی تر از اطلاعات دو سال قبل از ورشکستگی بوده است

کلیدواژه ها:

نسبتهای مالی ، ورشکستگی ، مدل پویایی شبکه