اثر پرایمینگ آبی بر صفات رشدی و عملکرد دانه ارقام و ژنوتیپ های مختلفگندم در شرایط دیم

به منظور بررسی اثر پرایمینگ بذر (پرایمینگ آبی و بدون پرایمینگ یا شاهد) بر جذب عناصر نیتروژن و فسفر، منظور بررسی اثر پرایمینگ بذر (پرایمینگ آبی و بدون پرایمینگ یا شاهد) بر جذب عناصر نیتروژن و فسفر، Rasad -V4 ،Homa -V3 ،Azar-2 -V2 ،Sardari -V ، Fantasia loadesskaya -V8 ،Sauleshu#44/TR810200 -V7 ،Maning/sdv1/Dougu88 -V6 ،Ohadi -V5 ،ISD-75-3-1/Mo88/PRL/VEE#6/4/GHURABS-3/AHGAF//MXC/TOB -V9 ،/ICWH860031 و -V 10 Unknown-11 آزمایشی به صورت اسپلیت پلات بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در ایستگاه آزمایشی به صورت اسپلیت پلات بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در ایستگاه 91-1389 اجرا شد. صفات مورد بررسی عبارت از درصد گیاهچه های سبز شده، درصد پوشش سبز در مرحله گلدهی، ارتفاع بوته، عملکرد و اجزای عملکرد دانه، شاخص برداشت، درجه باردهی، شاخص بهره وری بارش و میزان جذب عناصر نیتروژن و فسفر بودند. نتایج مقایسه میانگین های صفات بین دو روشپرایمینگ و بدون پرایمینگ نشان داد که میانگین کلیه صفات مربوط به روش پرایمینگ آبی نسبت به شاهد (بدون پرایمینگ) برتر بودند و بین میانگین صفات در ارقام مورد مطالعه نیز از نظر درصد گیاهچه های سبز شده، درصد پوشش سبز در مرحله گل دهی، ارتفاع بوته، تعداد روز تا رسیدگی، طول خوشه، تعداد خوشه در مترمربع، تعداد دانهدر خوشه و عملکرد بیولوژیک اختلاف معنی دار وجود داشت. بنابراین با توجه به اختلاف ارقام و ژنوتیپ ها از نظر واکنش به پرایمینگ آبی، به نظر می رسد استفاده از روش پرایمینگ آبی علاوه بر بهبود بنیه و استقرار گیاهچه ها در شرایط مزرعه ای، در افزایش عملکرد دانه ژنوتیپ های مورد مطالعه گندم و جذب عناصر نیتروژن و فسفر در مناطقسرد و خشک مشابه منطقه اجرای آزمایش می تواند موثر واقع شود.

کلیدواژه ها:

درصد پوشش سبز ، جذب عناصر ، شاخص بهره وری بارش ، قدرت بذر