مقایسه دو روش نفوذ سنج گلف و چاهک معکوس در اندازه گیری هدایت هیدرولیکی اشباع خاک (مطالعه موردی اراضی دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه)

هدایت هیدرولیکی خاک یکی از پارا مترهای مهم فیزیک خاک است که همواره اندازه گیری و برآورد آن مورد توجه محققین و پژوهشگران بوده است . اساس و پایه مطالعات طرحهای مهندسی منابع آب ، آمار برداری از متغیرهای اقلیمی و هیدرولیکی و تعمیم آن می باشد . به تعبیر دیگر راه حلهای طرحها و همچنین ابعاد و تاس یسات و سیمای طرح بستگی به دقت داده های تهیه شده و نحوه بسط و گسترش آنها دارد . به منظور طراحی شبکه های زهکشی زیرزمینی لازم است که ضریب هدایت هیدرولیکی خاک مشخص گردد .در این تحقیق دقت عمل دو روش چاهک معکوس بعنوان رایج ترین روش و پرمامترگلف بعنوان یک روش نسبتًا جدید ، در تعیین هدایت هیدرولیکی مورد ارزیابی قرار گرفته است . به این منظور یک قطعه زراعی با بافت لومی رسی به مساحت یکهکتار از اراضی دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه در ابعاد 20*20 شبکه بندی گردید و در محل گره ها ، هدایت هیدرولیک یاشباع خاک با دو روش نفوذ سنج گلف و روش چاهک معکوس انجام .بررسی ها نتایج نشان داد که روش چاهک معکوس اصلاحی همواره مقادیر بزرگتری از ضریب هدایت هیدرولیک را نسبت به روش پرمامترگلف و آن هم نسبت به روش چاهک معکوس رایج به دست می آورد . به طوریکه ضریب هدایت هیدرولیکی بدست آمده از روش چاهک معکوس رایج 15% روش چاهک معکوس اصلاحی و 21/9 % روش پرمامتر گلف می باشد و ضریب هدایت هیدرولیکی بدست آمده از روش پرمامتر گلف69/7% روش چاهک معکوس اصلاحی می باشد.

کلیدواژه ها:

هدایت هیدرولیکی ، روش چاهک معکوس ، روش پرمامترگلف