مقایسه میزان اثربخشی پیوندهای رابطه ای در مشتریان رابطه گرا و مشتریان غیر رابطه گرا (مطالعه ی موردی: شعبات بانک رفاه شهر تبریز)

ایجاد و حفظ رابطه مستحکم و پایدار با مشتریان، مهمترین موضوع پیش روی مدیرانی است که سودای بازاریابی رابطه مند را در سر می پرورانند. بدیهی است که حفظ و توسعه رابطه بلند مدت به خودی خود رخ نمی دهد و مستلزم اتخاذ پیوندهای رابطه ای مناسبی است. در این میان موضوعی که بایستی در پیوندهای رابطه ای مورد توجه قرار گیرد، میزان رابطه گرایی مشتری می باشد. همچنین، درک اینکه کدام پیوندهای رابطه ای برای ایجاد و حفظ رابطه ی بلند مدت با مشتریان از اثربخشی بالایی برخوردار است. برای دستیابی به چنین هدفی، مطالعه حاضر به مقایسه اثربخشی پیوندهای بازاریابی رابطه مند در مشتریان رابطه گرا و مشتریان غیر رابطه گرا در صنعت بانکداری ایران پرداخته است. بدین منظور بانک رفاه بعنوان جامعه مورد مطالعه برای آزمون مدل نظری پیشنهادی انتخاب شد و تعداد 284 مشتری بعنوان نمونه آماری تحقیق انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها در این تحقیق پرسشنامه بود که داده های گردآوری شده از طریق نرم افزار spss نسخه 20 مورد تحلیل قرار گرفت. یافته های این پژوهش نشان می دهند که میزان اثر بخشی هر سه نوع پیوند رابطه ای (مالی، اجتماعی و ساختاری)، در مشتریان رابطه گرا بیشتر از مشتریان غیر رابطه گرا می باشد.

کلیدواژه ها:

بازاریابی رابطه مند ، پیوندهای رابطه ای ، رابطه گرایی مشتری