باورهای معرفت شناختی مدیران و نگرش آنها در خصوص برنامه ریزی استراتژیک در آموزش عالی(دانشگاههای استان البرز)

هدف اصلی از این پژوهش بررسی رابطه میان باورهای معرفت شناختی مدیران با نگرش آنها در خصوص برنامه ریزی استراتژیک است. در این مطالعه از تحقیق کمی غیر آزمایشی آینده نگر تبیینی استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق شامل روسا و معاونان دانشگاه ها و دانشکده های دولتی ، آزاد اسلامی و علوم پزشکی استان البرز است که در سال تحصیلی 95-1394مشغول به فعالیت بوده اند. از کل 82 نفر رییس و معاونان این دانشگاه ها، 54 نفر به پرسشنامه های مربوط پاسخ دادند. در این تحقیق به دلیل حجم محدودجامعه آماری، به جای نمونه گیری از روش سرشماری استفاده شده است. برای گرد آوری داده های مربوط به باورهای معرفت شناختی از پرسشنامه باورهای معرفت شناختی شومر و برای بخش برنامه ریزی استراتژیک از پرسشنامه سنجش نگرش نسبت به برنامه ریزی استراتژیک استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده از تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان می دهد که بین باورهای معرفت شناختی مدیران و نگرش آنها در خصوص برنامه ریزی استراتژیک رابطه معنی داری وجود دارد. بنابراینمدیرانی که دانش را نسبی، اکتسابی و پیچیده و فرایند فراگیری آن را تدریجی تلقی می کنند، توجه بیشتری به برنامه ریزی استراتژیک از خود نشان داده اند.

کلیدواژه ها:

باورهای معرفت شناختی ، برنامه ریزی استراتژیک و نظام آموزش عالی