مطالعه مقدماتی اثر درمان سنتی عصاره گیاهی نریوم اولئاندر، رس ینوس کامون یس، کاسپ یوم آنوم در درمان لیشمانیوزیس پوستی در شهرستان اصفهان
محل انتشار: پانزدهمین کنگره دامپزشکی ایران
سال انتشار: 1387
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,225
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
THVC15_724
تاریخ نمایه سازی: 11 مهر 1387
چکیده مقاله:
این مطالعه بر روی درمان سنتی سالک جلدی که با استفاده از مرحم حاصل از عصاره گیاهی بدست آمده از برگ و ساقه خرزهراین مطالعه بر روی درمان سنتی سالک جلدی که با استفاده از مرحم حاصل از عصاره گیاهی بدست آمده از برگ و ساقه خرزهره ( نریوم اولئاندر ) ، مغز بادام ، دا نه گیاه کرچک ( رسینوس کامونیس ) و فلفل قرمز ( کاسپیوم آنوم ) به روش عصاره گیری سوکسله که بر اساس نوع زخم ( کهنه ، تازه ، سطحی ، عمقی ) ، محل زخم و نیز میزان تلخی یا سوزانندگی مرحم صورت می پذ یرفت ؛ طراحی گرد ید . در این مطالعه نخست اقدام به تشخیص نوع زخم به طور همزمان با تهیه گسترش ها ی متعدد از زخم ها ی نواحی مختلف بدن و تلقیح در پوست قاعده دم موش رت و موش سوری می شد . با روئیت اجسام لیشمن نمونه برداری جهت تهیه فرم اماست یگوت لیشمانیا تروپیکا ما ینور و لیشمانیا تروپیکا ماژور انجام می گرد ید . به علاوه ، از کشت تک یاخته نیز در محیط دوفازی تری آن برای تهیه فرم پروماست یگوت استفاده می شد . سپس رفتار درمانی مرحم که به صورت سنتی در افراد مبتلا انجام می شد به طور همزمان با ارجاع نمونه مبتلایان به آزما یشگاه با استفاده از رقت ها ی 1/10 ، 1 /100 ، 1/1000 و 1/10000 عصاره گیاهی بر روی اشکال اماست یگوت و پروماست یگوت انگل در محیط دوفازی تری ان آزمایش می گردید . نتایج مطالعات اینویوو و اینو یترو موید موثر بودن ا ین روش درمان سنتی در سالک جلدی بود . البته با توجه به عوارض جانبی و طول دوره درمانی مبتلایان با ترکیبات گلوکانتیم در خصوص مکانیسم اثر، عوارض جانبی و پیشنهاد دوز مصرفی منا سب ا ین ترکیب گیاهی مطالعات تکمیلی بیشتری توصیه می گردد.
نویسندگان