گزارش گذشته نگر رخداد و بررسی سرولوژیکی بیماری ویروسی آنفلو انزای اسبی در باشگاه های سوارکاری در ایران و بررسی آینده نگر تهیه واکسن

آنفلوانزای اسب از بیماری های نبضی و مسری بوده که عامل آن از خانواده ارتومیکسوئیده و دارای سه گونه C,B,A می باشدکه فقط گونه A از نظر دامپزشکی اهمیت دارد بیماری بیشتر در اسب های جوان که به محیط تازه نقل وانتقال یافته اند و در مجاورت اسب های مسن قرار گرفته اند دیده می شود . در سال 1379 در استان اصفهان شیوع بیماری به صورت اپیدمی یکی از اسبداری ها گزارش گردید و متعاقبا ″ بیماری در چند باشگاه سوارکاری دیگر خصوصا ″ ا در باشگاه سوار کاری تربیت بدنی اصفهان گزار ش میشود و سپس این بیماری در باشگاه نوروز آباد تهران و خصوصا باشگاه چیتگر و جم و در مجموعه شهدا بشدت شیوع مییابد بیماری محدود به اسبداری های استان تهران و لواسانات بود لذ ابمنظور تایید بیماری اقدام به تهیه نمونه گردید در آزمون اولیه با تیتر آنتی بادی 16/1 و 64/1 بیماری اعلام و . تایید گردید . لذا بمنظور تایید تشخیص نمونه های سرمی با افزایش تیتر .1014/1 و 2048/1 وقوع بیماری تایید گردید آزمون AGPT با آنتی ژن های H 3 N 2 و H 9 N 2 و آزمایش HI با آنتی ژن های H 9 N 2 و H 7 N 3 انجام گردید . بیماری از 66 باشگاه فعال است ان تهران تنها در 18 باشگاه شیوع یافت با ابتلا تقریبی %90 اسبها در هر باشگاه این بیماری با اعمال دستور العملهای قرنطینهای – کنترلی به سایر باشگاهها سرایت ننمود در خصوص چگونگی احتمال ورود بیماری به کشور طبق مدارک موجود از سوی فدارسیون سوار کاری بدفتر قرنطینه و امور بین الملل بیماری در منطقه ازمیر ترکیه در ماه ژوئن 2000 در %25 اسبها و سپس در منطقه آدانا با شیوع %70 گزارش شد بررسی های سرولوژیکی گونه 2 A/Equine را محرز دانست در حدود چهل سال است که تحت گونه . H 8 N 3 از ویروس آنفلونزا اسب در اسبان دیده شده وتحت گونه H 5 N 1 از ویروس آنفلونزا اسبی از اسب به سگ و از سگ به طیور منتقل شده و از آنجا که تماس سگ با انسان روز به روز بیشتر میشود میتواند براحتی سبب انتقال آلودگی شده لذا اجرای دقیق برنامه مایه کوبی اسبان بر علیه بیماری آنفلونزا یک ضرورت احساس میشود که امید میرو د این امر در آینده نزدیک توسط موسسه رازی محقق گردد .