بررسی رابطه مدیریت استراتژیک استعداد و تعهد سازمانی با تعدیلگری وفاداری کارکنان (مورد مطالعه: کارکنان دانشگاه علوم پزشکی مشهد)

امروزه، با توجه به تغییرات شگفت انگیز محیطی که شاهد رقابت بیش از پیش سازمان ها در عرصه فناوری و قدرت هستیم، اهمیت توجه به منابع انسانی بعنوان ثروت واقعی سازمان ها، بیشتر نمایان می شود. ارزیابی و سنجش میزان وفاداری کارکنان، تحلیلی استراتژیک و بنیادین در اتخاذ تصمیمات و سیاست های مرتبط با حوزه منابع انسانی و کارکنان سازمان است. ضرورت تربیت نیروی انسانی متخصص، خلاق و با انگیزه، تا آنجایی است که به یکی از چالشهای اساسی مدیریت منابع انسانی تبدیل شده است؛ تا اطمینان حاصل شود که افرادی مناسب، در زمان مناسب و برای شغلی مناسب، در خدمت سازمان قرار گرفته اند. مدیریت استراتژیک استعداد، رویکرد نوینی است که می تواند تحولی در مدیریت سرمایه انسانی ایجاد نموده و نقاط ضعف و اشکالات وارد بر رویکردهای سنتی را مرتفع نماید. از این روی، می تواند به عنوان ابزاری مناسب در کنار مدیریت منابع انسانی سنتی در راستای ارتقاء سطح تعهد سازمانی بکار آید. این مطالعه، از نظر هدف کاربردی و از نظر روش آن، یک مطالعه توصیفی(پیمایشی) است که رابطه مدیریت استراتژیک استعداد و تعهد سازمانی را با نقش تعدیلگری وفاداری کارکنان در دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مورد بررسی قرار داده است. نتایج به کمک نرم افزار SPSS و آزمون های همبستگی مورد تحلیل قرار گرفته است که به منظور بررسی نرمال بودن متغیرها از آزمون کلموگروف- اسمیرنوف به عنوان روش ناپارامتری ساده، همبستگی اسپیرمن، پیرسون و رگرسیون خطی چندگانه استفاده شده است. نتایج حاصل از تحلیل اطلاعات، حاکی از اثبات سوالات اصلی تحقیق است که اثر کل بدست آمده از تحلیل مسیر و ضرایب استاندارد شده از معناداری روابط مذکور، حکایت می کند.

کلیدواژه ها:

استعداد ، مدیریت استراتژیک استعداد ، تعهد سازمانی ، وفاداری کارکنان ، دانشگاه علوم پزشکی مشهد