جایگاه تخصص گرایی در توسعه کیفی دامپزشکی

روند ایجاد زمینه برای کسب تخصص در شاخه های متنوع دامپزشکی در طی سالیان اخیر با برپایی دوره های متعدد تخصصی در دانشکده های دامپزشکی سراسر کشور شتاب چشمگیری یافته وتعداد قابل توجهی از افراد نیز در تخصصهای مختلف دامپزشکی دانش آموخته شده اند . با وجود آنکه این اقدام در راستای ارتقای نیروی انسانی فعال در بخشهای مختلف حرفه دامپزشکی به شرط رعایت کیفیت آموزش و ظرفیت های مورد نیاز، قابل توجیه به نظر می رسد ولی برای رسیدن به این هدف برداشتن گامی دیگر ضروری به نظر می رسد و آن » تخصص گرایی « به معنی استفاده صحیح و بها دادن به نیروهای متخصص در جایگاه های شغلی مورد نیاز است . در حال حاضر این نگرش که مسائل تخصصی در حیطه های مختلف دامپزشکی به متخصصین واگذار گردد به شکل راهبردی شکل نگرفته است و به همین دلیل تعدادی از متخصصین دامپزشکی در جایگاه شایسته خود به کار گرفته نشده و یا از مزایای مرتبط با مدارج تحصیلی خود برخوردار نیستند . این روند ضمن آنکه مانع از تحقق هدف تربیت نیروهای متخصص یعنی ارتقا سطح خدمات دامپزشکی و توسعه کیفی این بخش می گردد ، انگیزه ادامه تحصیل تخصصی در نیروهای مستعد را کاهش می دهد لذا توجه برنامه ریزان و دست اندرکاران به تخصص گرایی در بخشها ی مختلف آموزشی ، پژوهشی و خدماتی دامپزشکی جهت توسعه پایدار این بخشها لازم به نظر می رسد .