ضرورت رعایت موازین اخلاقی در دامپزشکی

سال انتشار: 1387
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,300

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

THVC15_486

تاریخ نمایه سازی: 11 مهر 1387

چکیده مقاله:

دامپزشکان غالبا برا ی مواجهه با مباحث اخلاقی آمادگی کافی ندارند، این در حالی است که گریز از مسایل اخلاقی در دامپزشکی غیر ممکن بوده و رعایت اصول آسایش و رفاه حیوانات، قسمتی از سوگندنامه دامپزشکان می باشد . از طرفی، دانشجویان دامپزشکی در طول دوران تحصیل، آموزش بسیار کمی در ارتباط با مسایل اخلاقی مرتبط با رشته خود فرا می گیرند . اصول اخلاقیی که دامپزشکان با آن مواجه می شوند اکثرا با ضوابط اخلاقی دخیل در حرفه پزشکی متفاوت است . چالش اصلی در اخلاق دامپزشکی، ناهماهنگی بین انتظار صاحب دام و علم دامپزشکی و پاسخ به این سوال می باشد که دامپزشک ابتدا باید در برابر دام بیمار پاسخگو باشد یا صاحب آن . تا زمانی که این موضوع حل نشود، اخلاقیات دامپزشکی بصورت ضد و از هم گسیخته باقی خواهد ماند . این تناقض متاثر از این حقیقت است که دامپزشکی میراثی دوگانه از طب وکشاورزی را در خود دارد . در گذشته پایه این علم بیشتر رفاه و آسایش حیوانات بوده است ولی در دنیای جدید، منافع اقتصاد ی دامپزشکان را به سمت بر آورده کردن خواست صاحبان دام سوق داده است . دامپزشکان بعضا با سؤالاتی فلسفی مواجه می شوند که قابل پاسخ از راه تجربی نمی باشد و ممکن است معتقد باشند که اساس تصمیمات آنها باید منافع اقتصادی باشد تاموضوعات اخلاقی . حیوانات نه تنها بدلیل کاربردشان برا ی انسان ها ب لکه بدلیل حق معنویشان به عنوان مخلوقاتی زنده و واجد حق حیات، دارا ی ارزش ها ی درونی و قابل احترام هستند و به رعا یت حقوق حیوانات در روایات و احادیث مختلف ادیان آسمانی و بالاخص دین مبین اسلام تاکید فراوان شده است . دامپزشک باید برای خود یک نظام ارزشی انتخاب نماید که بر یک سلسله اصول، اهداف و شیوه های معین استوار است . در نگرانی رو به رشد جهانی در ارتباط با رفاه حیوانات و حفظ محیط زیست، تعداد بیشماری از مراجعین در جستجوی دامپزشکانی خواهند بود که بر رعایت ضوابط اخلاقی در برخورد با حیوانات تعهد بیشتری داشته باشند . طی دو قرن گذشته ارزشها ی اخلاقی دامپزشکی دگرگونی زیادی یافته است . بطور کلی برداشت جامعه از دامپزشکان، مراقبانی خیرخواه و قابل اطمینان می باشد و آنان در موقعیتی قرار دارند که حتی می توانند عموم را به برخوردها ی اخلاقی و صحیح با حیوانات متقاعد نمایند . وظیفه دامپزشکان است که با بعهده گرفتن نقش پیشگامی برکارها ی کنشگرایانه و اخلاق محور تاکید بیشتری بورزند . این مقاله به بحثی در باره وجدان، ارزشها واخلاقیات که ضامن رفاه وآسایش حیوانات است می پردازد .

نویسندگان

احسان مصطفوی

بخش اپیدمیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران